Ας δούμε θετικά τη συνεργασία Πανεπιστημίου και ΤΕΙ

Ένα πρόβλημα που έχουμε όταν συζητάμε για τη συγχώνευση του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και του ΤΕΙ Ηπείρου είναι ότι ξεκινάμε μόνο από την αρνητική πλευρά. Βλέπουμε καταργήσεις, μειώσεις και περικοπές. Έχει γίνει σαφές όμως από την κυβέρνηση ότι ο στόχος είναι η αναβάθμιση των σπουδών και των ίδιων των ιδρυμάτων.

Υπάρχει όμως ένα «αλλά». Ξέρουν οι τοπικές κοινωνίες ότι στα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων, οι δημόσιες δαπάνες περικόπτονται. Γι΄ αυτό και είναι επιφυλακτικές σε κάθε κυβερνητικό σχέδιο για την Παιδεία ή την Υγεία και κάθε άλλο κλάδο του δημοσίου τομέα. Και όντως υπάρχει κίνδυνος. Γιατί η οικονομία έχει αλλάξει, γιατί τα κρατικά έσοδα είναι δεδομένα, γιατί τα μνημόνια έχουν άλλες κατευθύνσεις.

Η συγκυρία όμως είναι καλή. Η κυβέρνηση, τα ιδρύματα, οι τοπικές Αρχές, τα κόμματα θέλουν την ενδυνάμωση των ακαδημαϊκών σπουδών στην Ήπειρο. Κι αυτό μπορεί να αποτελέσει μία βάση για να προχωρήσουν οι συζητήσεις. Και είναι θετικό ότι το υπουργείο κινείται με βάση και την αρχή της ανοιχτής διαβούλευσης, πάνω βέβαια σε σταθερούς ακαδημαϊκούς και επιστημονικούς άξονες όπως είχε επισημάνει άλλωστε και από το Αναπτυξιακό Συνέδριο ο Υπουργός Κώστας Γαβρόγλου.

Από τη μεριά της Ηπείρου, αυτό που προέχει τώρα είναι να ανέβει ο πήχης. Το ζήτημα δεν είναι να κρατήσουμε τα κεκτημένα κάθε περιοχής, ακριβώς γιατί οι εποχές έχουν αλλάξει πολύ. Σήμερα έχει σημασία να αναπτυχθούν νέα επιστημονικά πεδία, να ισχυροποιηθούν τα πλεονεκτήματα των δύο ιδρυμάτων, να ανοίξουν δρόμοι για νέα. Όλοι χωράνε σε αυτό το στοίχημα. Και υπάρχει χρόνος διαθέσιμος να δοκιμαστούν και να προχωρήσουν όλα. Και ίσως να ανοίξουν και δυνατότητες (χρηματοδότηση, προσλήψεις κλπ) με την ολοκλήρωση του μνημονίου φέτος και την ανάκαμψη της οικονομίας, που αυτή τη στιγμή δεν μπορούμε να τους φανταστούμε. Ας αφήσουμε χώρο και χρόνο σε αυτήν την ευκαιρία. 

Το βλέμμα των άλλων

Υπάρχει μία κρίσιμη διαφορά της Ελλάδας από τις λεγόμενες «ισχυρές» χώρες. Η Γαλλία, οι ΗΠΑ, η Αγγλία, η Ολλανδία για να πούμε μερικές, βλέπουν τον κόσμο από πιο ψηλά, τον εποπτεύουν. Γιατί τον έχουν γυρίσει τον πλανήτη, τον έχουν διοικήσει, τον έχουν αλλάξει και διαμορφώσει έστω και σε ένα μέρος του πρόσφατου παρελθόντος. Αυτή είναι η λογική της μητροπολιτικής πολιτικής… και της αποικιοκρατίας. 

Είναι αλλιώς να σκέφτεσαι παγκόσμια κι αλλιώς να στοχάζεσαι για το παρελθόν όπως η Ελλάδα. Είναι αλλιώς να διοικείς μακρινές αποικίες και να μετράς πόσο κάνει ο καφές ή το στάρι και αλλιώς να περιγράφεις τη «Μεγάλη Ελλάδα» των αρχαίων χρόνων στα βιβλία.

Σπουδαία ιστορία έχει ο ελληνικός τόπος. Και μία απίστευτη πολιτιστική ιστορία κυρίως με πολλές συνέχειες. Αλλά στον σύγχρονο κόσμο όπως διαμορφώθηκε μετά τον 18ο αιώνα μετρούσε και μετρά ακόμα ποιος κατέχει την ισχύ του χρήματος. Κι αυτό διαμορφώνει ένα βλέμμα πάνω στον πλανήτη και τα θέματά του. Καλώς ή κακώς, με τα θετικά και τα αρνητικά του, πάντα κάτι τέτοιο.

Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ

fkaramitsos@yahoo.gr