Η καλή είδηση της ημέρας είναι η πρόοδος του έργου ανάπλασης της παραλίμνιας περιοχής από τον Μάτσικα ως το Πέραμα. Πρόκειται για έργο κομβικό για την ανάπτυξη της πόλης, γιατί θα δώσει ώθηση στη σχέση της με τη λίμνη και διέξοδο στην ψυχαγωγία και τον ποιοτικό ελεύθερο χρόνο των κατοίκων. Ακούγονται κάπως ελαφριά αυτά, κάπως πολυτέλεια, αλλά δεν είναι. Θα συμφωνούσαμε προφανώς ότι μεγάλα θέματα της πόλης είναι η αποχέτευση ή προστασία της λίμνης, ενώ υπάρχουν και μεγάλα κοινωνικά ζητήματα όπως η ανεργία ή ελλιπής ανάπτυξης της επιχειρηματικότητας.

Η μορφή της πόλης όμως καθίσταται ένα κομβικό ζήτημα στο πλαίσιο της διαμόρφωσης των προοπτικών της. Πώς θα είναι η πόλη μετά από 20 χρόνια; Μέσα σε ποιο πλαίσιο θα ζουν οι πολίτες; Πώς φανταζόμαστε το μέλλον της και το μέλλον μας; Αυτά είναι τα ερωτήματα που πρέπει να θέτουμε στις μέρες μας.

Ως προς τη μορφή που έχουμε στο επίκεντρο και εδώ το κλειδί είναι η ανοιχτή πόλη. Να νιώθεις άνετα να κινείσαι στην πόλη, να βιώνεις την εμπειρία συμμετοχής, να δένεσαι με το περιβάλλον, αστικό και φυσικό.

Αλλά όλα αυτά ακούγονται ως ωραία λόγια και ευχολόγια όσο δεν γίνονται συστηματικές και μεθοδικές κινήσεις. Και μία εξ αυτών είναι η μορφοποίηση της σύνδεσης του οικιστικού ιστού με τη λίμνη. Αυτή η σύνδεση δεν σχεδιαστεί, δεν βρει την κατάλληλη φόρμα και δεν αποκτήσει δεσμούς με τις σύγχρονες αντιλήψεις για την προστασία του περιβάλλοντος και τη ευζωΐα των κατοίκων, τότε όλα θα είναι στον αέρα. Και η καλύτερη ευκαιρία για να μην πάει τίποτα καλά, είναι να αφήνονται όλα στην τύχη. 

Μια πόλη για παιχνίδι

Ο κόσμος αθλείται, θέλει να αθληθεί, ψάχνεται. Οι δρόμοι της πόλης άλλωστε είναι γεμάτοι από ανθρώπους που τρέχουν και περπατάνε ή κάνουν ποδήλατο. Και μπορούμε ακόμα παραπάνω. Στα πάρκα μας έπρεπε να είναι συνέχεια πολύς κόσμος, που κάνει ένα παιχνίδι που συμμετέχει σε ένα πρωτότυπο άθλημα. Από το να πετάς ένα μπαλάκι στο σκύλο σου μέχρι να παίξεις τένις στην άμμο, υπάρχουν άπειρες δράσεις για ξεκουνηθείς.

Κι αυτό είναι τελικά το νόημα του αθλητισμού, η κίνηση και η συμμετοχή. Ο φίλαθλος βέβαια είναι ένας πρεσβευτής του αθλητισμού γιατί ζει μέσα στα γήπεδα. Κινδυνεύει όμως σήμερα ο φίλαθλος να μετατραπεί σε καταναλωτή θεαματικών δράσεων από επαγγελματίες αθλητές. Κι αυτό δεν είναι κακό, γίνεται όμως όταν απομένεις στον καναπέ να θαυμάζεις τον Μέσι στην οθόνη.

Θέλουμε να κυλάει η μπαλίτσα σε κάθε πιθανή εκδοχή γηπέδου, θέλουμε να βάζουμε καλάθια όπου είναι δυνατό, να τρέχουμε με κάθε δυνατή ευκαιρία. Κι όλα αυτά τα θετικά που έγιναν τα τελευταία χρόνια στους αθλητικούς χώρους της πόλης να γίνουν μία αφορμή για μία πόλη που θα μας προκαλεί να βγούμε έξω και να παίξουμε. 

Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ

fkaramitsos@yahoo.gr