Διάλογος έχει ανοίξει για το πώς θα πληρωθεί το κόστος διαχείρισης των σκουπιδιών, όμως κατά βάση αυτό που πρέπει να γίνει πρώτα από όλα είναι η πλήρης ενημέρωση των πολιτών.

Γιατί το γενικό σχήμα με τα έξοδα και ποιοι μπορούν να συνδράμουν, όπως πχ κάνει παγίως η Περιφέρεια, είναι λίγο πολύ γνωστό. Και αρμόδιοι είναι οι δήμοι μέσω και του φορέα που συγκροτούν.

Το κρίσιμο όμως είναι να ενημερωθεί καλά ο πολίτης. Και λέμε καλά, γιατί έχει κι αυτός ευθύνες αφού παράγει το μεγαλύτερο μέρος των σκουπιδιών στην πόλη. Η κατάσταση του συμπολίτη που πάει μέχρι τον κάδο με το αυτοκίνητο και συχνά χωρίς καν να σταματήσει πετάει τη σακούλα του σε έναν πράσινο κάδο, δεν συνάδει πια ούτε με τις ανάγκες ούτε με τα πρότυπα διαχείρισης που εφαρμόζονται και μπορούν να εφαρμοστούν. Η εποχή που θάβαμε σκουπίδια και δεν μας ένοιαζε τίποτα πέρασε και πρέπει να το καταλάβουμε όλοι μας.

Το κόστος από την άλλη πλευρά δεν είναι ασήμαντη υπόθεση. Κι όταν δεις αυξημένα τα ανταποδοτικά τέλη το πρώτο που θα σκεφθείς είναι πώς θα τα βγάλεις πέρα, σε μία περίοδο που όλα αυξάνουν και τίποτα δεν μειώνεται εκτός από τους μισθούς και τα έσοδα των νοικοκυριών.

Γι’ αυτό και χρειάζεται πλήρης και κατατοπιστική ενημέρωση από τους δήμους στους δημότες. Δήμοι που δεν πρέπει να σκεφθούν το συγκυριακό πολιτικό κόστος, αλλά το μακροπρόθεσμο όφελος αν οικοδομήσουν ένα σύγχρονο σύστημα αποκομιδής και ανακύκλωσης που θα σέβεται την ποιότητα ζωής και το περιβάλλον. Τότε η αναγνώριση που θα έχουν θα είναι πολύ μεγάλη. Ας το σκεφτούν οι δήμοι…

Τι θα έπρεπε να κάνουμε για να μείνει ο κόσμος στα χωριά

Αν θέλουμε να κινηθεί κάτι στις παραμεθόριες περιοχές και τα χωριά μας, αν θέλουμε να ζήσουν εκεί περισσότεροι άνθρωποι στο μέλλον, πρέπει να κοιτάξουμε αυτούς που ήδη ζουν εκεί. Πρώτα το πώς και πού ζουν οι υπάρχοντες, να τους απαλλάξουμε για μία πενταετία από φόρους, ΕΝΦΙΑ, τέλη κλπ, μετά να τους κάνουμε τη ζωή ευκολότερη με την βοήθεια με τα παιδιά, με γιατρούς και φροντιστές στο σπίτι, με επιδότηση για θέρμανση κανονική, ίσως και με επιδότηση στα έσοδα για όσους είναι στην ιδιωτική οικονομία.

Ταυτόχρονα, οι επιχειρήσεις που θέλουν να επενδύσουν στα αληθινά, πρέπει επίσης να απαλλαγούν από φόρους εφόσον δώσουν πραγματικές θέσεις εργασίας και έχουν πλάνο που οδηγεί σε ένα αποτελεσματικό μοντέλο.

Όλα αυτά κοστίζουν πολλές δεκάδες εκατομμύρια, αλλά πρέπει να παραδεχθούμε ότι δεν γίνεται αλλιώς,. Η ζωή στις άκρες της χώρας είναι πολύ δύσκολη, δεν έχει ευκαιρίες, δεν προσφέρει ασφάλεια για το μέλλον. Και αν θέλουμε να στηριχτεί δεν θα χρειαστούν μόνο πόροι μέσω φορολογίας και κίνητρα, αλλά και κεντρικό, ολοκληρωμένο σχέδιο με κρατικές παρεμβάσεις κι ας λένε, ό,τι θέλουν οι θιασώτες του λιγότερου κράτους. Πρέπει να χτιστούν κατοικίες, δημόσια κτίρια, δρόμοι, δίκτυα, αν θέλουμε να μιλάμε για κάποια υποδομή πάνω στην οποία θα λειτουργήσουν τα κίνητρα,. Πόσο μακριά είμαστε από αυτά; Πολύ.

Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ

fkaramitsos@yahoo.gr