Στα όμορφα καθημερινά μας ταξίδια, όλα γύρω μας είναι ωραία  

Τα βλέπουμε;  

Συναντούμε ανθρώπους και χαιρόμαστε. Τους αγαπάμε;  

Πολλές είναι οι εύστοχες παρατηρήσεις τους. Τους προσέχουμε;

Ο φίλος μου ο..,, με ρώτησε: "Πλήρωσες τα τέλη κυκλοφορίας;"

Ναι του απάντησα. 

"Αφού δεν μου επιτρέπουν να κυκλοφορώ το αυτοκίνητο μου, δεν πρέπει να πληρώσω μόνο το 15%  των τελών;"

Ναι, του απάντησα. Αλλά ποιος μπορεί να είναι μέτοχος στο πάντρεμα του πραγματικού και του ονείρου; Ποιος μπορεί, με αγάπη ν' ακουμπήσει στα προβλήματα της κοινωνίας; Ποιος μπορεί να ενεργοποιήσει τους δημιουργικούς κώδικες;

Είναι πολύ όμορφη η ζωή μας, είπε. "Κάποιοι" θέλουν να μας την ασχημύνουν. 

Μας θέλουν, πιστούς και υποταγμένους οπαδούς και ας καταστρατηγούν  τις θεσμικές και νομικές εγγυήσεις της δημοκρατίας! 

Ναι, είπα. Κωφεύουν στις εκκλήσεις των πολιτών που πεθαίνουν  κυριολεκτικά  και ψυχικά χωρίς καμιά μέριμνα, μέσα στην απόλυτη αδράνεια,  για καταπολέμηση της υγειονομικής  και οικονομικής κρίσης.  Εγκλωβισμένοι  με περιοριστικά μέτρα, οριζόντια και αλλά καρτ, στα λιγοστά  τετραγωνικά μέτρα  του οικογενειακού ασύλου!

Μοναχικές φιγούρες σε τοπία απέραντα δομημένα με οριζόντιες, κυματιστές ή όχι λωρίδες, πλατιές κηλίδες  και κάθετες γραμμώσεις, χρωματιστές ή όχι. 

Βαδίζουμε έχοντας την αίσθηση του χρόνου, με πολλά όπλα και όχι με μοναδικό μέσο αντίστασης το τρέξιμο, το περπάτημα;   

Όποιος κάνει κακό. Όποιος πληγώνει, συκοφαντεί, είναι άσπλαχνος, άκαρδος, σκληρός, έχει σκοτεινιά στην ψυχή του και αυτή θα τον τυραννάει.

Με χαιρέτησε μ' εκείνο το φανταστικό χαμόγελό του και με ρώτησε. 

"Θα μου λιγοστέψουν τα τέλη κυκλοφορίας;" 

Δικαιολογία θα βρουν, για να σου τα πάρουν είπα, και σήκωσα τους ώμους μου. 

Γιώργος Μακρίδης