Είναι αναμφίβολα μία κορυφαία στιγμή, η ολοκλήρωση των εργασιών συντήρησης και αποκατάστασης στο κάτω κοίλο του Αρχαίου Θεάτρου Δωδώνης και η απόδοσή του προς χρήση στο κοινό…
Για το ίδιο το μνημείο πρωτίστως, για την επιστημονική κοινότητα, που κλήθηκε να αναμετρηθεί με τον εαυτό της αρχικά και μετά με το μνημείο, για την τοπική κοινωνία και για εμάς…
Ας μας επιτραπεί ένας πιο προσωπικός τόνος στο ζήτημα, γιατί η αποκατάσταση του Θεάτρου ήταν μία διαδικασία που την παρακολουθήσαμε δημοσιογραφικά, βήμα – βήμα, από τα πρώτα της στάδια μέχρι την ολοκλήρωσή της…
Πριν από τη διαδικασία αυτή, θυμόμαστε φυσικά και την «εμπόλεμη» κατάσταση στη Δωδώνη, με την τοπική κοινωνία, ακόμη και τον δήμο Δωδώνης τότε, να αντιτίθενται στην απόφαση, να απαγορευτεί η χρήση του Θεάτρου…
Και ποιος να ξεχάσει κι εκείνες τις περίφημες ανακοινώσεις με τις προτάσεις στο πλαίσιο των εργασιών συντήρησης και αποκατάστασης του Θεάτρου, που περιελάμβαναν μέχρι την αποξήλωση της Ρωμαϊκής αρένας!
Ακόμη θυμόμαστε και ευτυχώς έχουμε κρατήσει το αρχειακό υλικό, τις πρώτες εκείνες εργασίες στο Θέατρο, όπου δεν είχε βρεθεί τρόπος να μετακινούνται από τις κερκίδες στα εργαστήριο, οι τεράστιοι λίθοι, μέχρι που είχε φτάσει στον αρχαιολογικό χώρο της Δωδώνης, ένας υπερμεγέθης γερανός…
Και τις δυσκολίες στις εργασίες τα επόμενα χρόνια, όπου για τις ανάγκες του ρεπορτάζ πηγαίναμε σίγουρα μία – δύο φορές το χρόνο…
Άρα, έχουμε κι εμείς και όλοι μας, κάθε λόγο να είμαστε χαρούμενοι για το έργο που ολοκληρώθηκε και το έργο που θα συνεχίσει στο επάνω διάζωμα…
Ένα θέμα που χωρά μεγάλη συζήτηση και για τα χρήματα και για τη μέθοδο που θα εφαρμοστεί, που εικάζουμε, πως θα είναι η ίδια. Θα απαντηθούν όμως αυτά τα ερωτήματα στο συνέδριο του Σεπτεμβρίου…
Ήταν αξιέπαινη η κίνηση του δήμου Δωδώνης να απευθύνει ειδικές προσκλήσεις για να παραστούν στη μουσική εκδήλωση με τη Φιλαρμονική Ορχήστρα Νέων Βοστώνης, μαθητές και δάσκαλοι από ωδεία και μουσικές σχολές από ολόκληρη την Ήπειρο, καθώς και προς το Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Παρόντες δεν κατέστη εφικτό λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων, να είμαστε, όμως από τα πλάνα και τις φωτογραφίες, δεν είδαμε και μεγάλη συμμετοχή…
Για παράδειγμα, διακρίναμε παντελή απουσία εκπροσώπησης του δήμου Ιωαννιτών και δη του Πνευματικού Κέντρου, που έχει Ωδείο και Φιλαρμονική και Συμφωνική Ορχήστρα…
Αν κάνουμε λάθος, απολογούμαστε εκ των προτέρων, αλλά έτσι μας φάνηκε. Αν ισχύει όμως, είναι λάθος και δε βρίσκουμε και το λόγο κιόλας της απουσίας…
Με δύο κώνους και μία κορδέλα «λύθηκε» το πρόβλημα στη Δομπόλη, όπου ένα κομμάτι της στέγης του παλιού Πανεπιστημίου, «κρέμεται» πάνω από τα κεφάλια πολιτών, που σταθμεύουν στο χώρο για να πάνε στη ΔΟΥ. ..
Καλό θα είναι να μην περιμένουν τη μελέτη στον δήμο Ιωαννιτών και στην Τεχνική Υπηρεσία, τουλάχιστον για τις απαραίτητες και αναγκαίες καθαιρέσεις τμημάτων του κτιρίου, γιατί θα σκοτωθεί κάποιος και μετά θα λένε όλοι, ποιος έφταιγε…
Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ
