Το βιβλίο του Ευκλείδη Τσακαλώτου «Στο κόκκινο σακίδιο». Πολιτικό Ημερολόγιο και άλλα κείμενα, από τις εκδόσεις «Πόλις» θα παρουσιάσει την Πέμπτη 7 Ιουλίου (21:00), στον Αύλειο Χώρο του Πολιτιστικού Πολυχώρου «Δ. Χατζής» το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Ιωαννιτών.

Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι: Μωυσής Ελισάφ, Δήμαρχος Ιωαννίνων, Χρήστος Μαντάς, Επίκουρος Καθηγητής Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, πρώην βουλευτής και ο συγγραφέας.

Την εκδήλωση συντονίζει ο δημοσιογράφος Φιλήμων Καραμήτσος.

Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος στην παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου γράφει:

«Ο βασικός κορμός του βιβλίου αποτελείται από τα πολιτικά ημερολόγια δύο περιόδων: 2019-2021 και 2012-2013.

Περιλαμβάνονται επίσης και κάποια άλλα κείμενα που έχω κατά καιρούς δημοσιεύσει σε εφημερίδες την περίοδο 2019-2021 αλλά και στο περιοδικό Κάπα το 1987, και τα οποία κατά τη γνώμη μου παραμένουν επίκαιρα στη σημερινή συγκυρία και εξακολουθούν να έχουν γενικότερο ιδεολογικό ενδιαφέρον.

Συμπεριλαμβάνεται ακόμα, με τη μορφή εισαγωγής, ένα εντελώς νέο κείμενο, το οποίο εξηγεί την επιλογή της παρέμβασης με τη μορφή πολιτικού ημερολογίου και εμπεριέχει αρκετά βιωματικά στοιχεία, τόσο της πολιτικής όσο και της προσωπικής μου διαδρομής.

Παρότι οικονομολόγος -που ως τέτοιος έχει την τάση να εμβαθύνει σε θέματα οικονομίας- θεωρώ ότι η Αριστερά, αν θέλει να ανακτήσει την ιδεολογική, και όχι μόνο, ηγεμονία της, οφείλει να παρεμβαίνει σε μια πολύ ευρεία γκάμα θεμάτων. Γι’ αυτό και στο πολιτικό μου ημερολόγιο θα συναντήσει κανείς από αναλύσεις για τη σημασία της δημοσιονομικής πολιτικής μέχρι λογοτεχνικά κείμενα του Τζόναθαν Κόου, του Αντρέα Καμιλέρι, της Μάρως Δούκα και του Εντουάρ Λουί• από θέσεις για τις ιδιωτικοποιήσεις φυσικών μονοπωλίων μέχρι ζητήματα φύλου• από τα ανθρώπινα δικαιώματα μέχρι την περιβαλλοντική κρίση. Στα μάτια μου, όλα είναι αλληλένδετα, αποτελούν όλα πεδία δράσης για την Αριστερά. Μένει η ματιά του αναγνώστη και της αναγνώστριας».

Όπως αναφέρει στον Πρόλογο η συγγραφέας Μάρω Δούκα:

«Κι όπως διαβάζω, από σελίδα σε σελίδα και από ενότητα σε ενότητα, διαπιστώνω εξαρχής την ταπεινή, αυτονόητη, αδιάσειστη, αποφθεγματική προδιάθεσή του. Εκτιμώ το πηγαίο, έμφυτο αλλά και επεξεργασμένο χιούμορ του, τον τρόπο με τον οποίο εμπλουτίζει τη σκέψη του και διευρύνει τους ορίζοντές του επικοινωνώντας και συνομιλώντας δημιουργικά ως πολιτικός με την τέχνη σε όλες τις μορφές της».