Μία νομίζουμε, ότι πρέπει να είναι η ευχή όλων που θα συνοδεύει την Καλή Χρονιά…
Να υπάρχει υγεία και να ζήσουμε μία κανονική χρονιά… Κι όταν λέμε κανονική, εννοούμε ήρεμη, σχεδόν αδιάφορη…
Ναι, θέλουμε μία χρονιά αδιάφορη, να κυλούν όλα βαρετά κι αν πρόκειται να γίνουν εκπλήξεις, αυτές να μη μας απασχολούν περισσότερο από ένα 24ωρο…
Η εικόνα που είδαμε και βιώσαμε χθες από τις 12 το μεσημέρι μέχρι και τις 13.00 που βρισκόμασταν για δουλειά μεταξύ κέντρου και παραλιμνίου, ήταν κάτι που δεν το είχαμε ποτέ άλλοτε συναντήσει…
Και άντε, να πεις ότι όταν υπάρχει αυξημένη επισκεψιμότητα, υπάρχει και αναπόφευκτα, αυξημένη κίνηση των οχημάτων, με τους οδηγούς να αναζητούν μία θέση στάθμευσης…
Όμως, άλλη φορά να δυσκολεύεσαι να περπατήσεις από την Αβέρωφ μέχρι την Καραμανλή στα πεζοδρόμια, δεν το είχαμε συναντήσει άλλη φορά…
Ευχάριστο να υπάρχει τόσος πολύς κόσμος και πρωτοφανές, να υπάρχουν τόσο αυξημένες πληρότητες για ένα 15νθήμερο συνεχόμενα…
Απλώς, ας το προσέξουμε και δη οι επαγγελματίες, για να μη χάσουμε αυτό το μομέντουμ…
Και η έκκληση απευθύνεται προς όλους, αλλά κυρίως προς τους επαγγελματίες που ζουν από (και με) τον τουρισμό…
Γιατί κι άλλες περιοχές έτυχε να περάσουν από αντίστοιχο μομέντουμ, δεν το αξιοποίησαν όμως και χρειάστηκε χρόνος για να το διορθώσουν…
Μία μικρή ιστορία για το τέλος, ενδεικτική της νοοτροπίας των παλιών Γιαννιωτών εμπόρων, που δυστυχώς φαίνεται πως διαπερνά και τις επόμενες γενιές…
Η ιστορία – χωρίς ονόματα εννοείται – αναφέρεται, ακριβώς επειδή πριν από μερικούς μήνες είχαμε αναρωτηθεί εάν λειτουργεί η Διεύθυνση Ανάπτυξης και Εμπορίου στην Περιφέρεια Ηπείρου στο επίπεδο των ελέγχων…
Μεταφέρουμε λοιπόν προσωπική ιστορία, επομένως όποιος έχει απορίες απευθύνεται στον γράφοντα… Μέχρι και τις 15 Δεκεμβρίου κάνοντας έρευνα αγοράς, έχουμε τσεκάρει σε συγκεκριμένο εμπορικό της πόλης, γνωστό όνομα της τοπικής αγοράς με μεγάλη ιστορία στην ένδυση, τις τιμές κάποιων προϊόντων…
Το ένα εξ αυτών είχε τιμή 25 ευρώ… Έρχεται η στιγμή που πηγαίνουμε στο κατάστημα, μεταξύ Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς για να δοκιμάσουμε και να αγοράσουμε το ένδυμα…
Πρώτη εντύπωση από τη βιτρίνα, ότι είχαν εξαφανιστεί τα καρτελάκια με τις τιμές. Μία βιτρίνα, χωρίς να υπάρχει ούτε μία τιμή!
Υπήρχε μόνο καρτελάκι για τις κατηγορίες των ενδυμάτων (π.χ. παντελόνι, πουκάμισο κ.λπ)…
Βρίσκουμε πάντως εντός του καταστήματος το εν λόγω ένδυμα, που μας το προωθεί ο υπάλληλος στην τιμή… ευκαιρίας των 70 ευρώ!
Τον ρωτάμε γιατί την περασμένη εβδομάδα η τιμή του ήταν 25 ευρώ και λίγες ημέρες μετά 70 ευρώ και του λέμε, πως δεν είναι να απορούν μετά γιατί τα μεγάλα εμπορικά έχουν συνεχώς δουλειά και όχι οι μικρές επιχειρήσεις…
Θέλετε να μάθετε το αποτέλεσμα; Μας το έδωσε στην τιμή των 25 ευρώ, κάνοντάς μας έκπτωση… 70%! Γιορτές είναι σου λέει όποιος τσιμπήσει, τσίμπησε και μετά τα Φώτα στις εκπτώσεις, (ξανα)βάζουμε και καρτελάκι με έκπτωση από τα 70 στα 25 ευρώ…
Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ
