Όπως η πανδημία από την έναρξή της και στη διαδρομή των τριών ετών περίπου έφερε στο προσκήνιο νέες πραγματικότητες στην καθημερινότητα των πολιτών και των οικογενειών, έτσι και η πρώτη περίοδος μετά από αυτήν, φέρνει στο φως σοβαρές επιπτώσεις, με θύματα κυρίως τα παιδιά.

Οικογενειακά περιβάλλοντα που για διάφορους λόγους δεν εμφάνιζαν προς τα έξω τουλάχιστον κάποια ιδιαίτερα προβλήματα στις σχέσεις μεταξύ των μελών τους, απασχολούν πλέον όλο και συχνότερα τους συναρμόδιους φορείς που σχετίζονται με την προστασία των παιδιών από φαινόμενα κακοποίησης, σεξουαλικής και όχι μόνο.

Τα προβλήματα που συσσώρευσε η πανδημία σε αυτό το μεγάλο διάστημα της δοκιμασίας για τις οικογένειες, προφανώς σε συνάρτηση και με άλλα προβλήματα που προϋπήρχαν ή που δημιουργήθηκαν στην ίδια περίοδο, έρχονται ολοένα και πιο έντονα στο προσκήνιο με τις καταγγελίες για κακοποίηση των παιδιών εντός της οικογένειας να έχουν αυξηθεί σημαντικά.

Η καταγραφή αυτή γίνεται πλέον από τις αρχές του 2022 με επίσημο τρόπο και στην πόλη των Ιωαννίνων, λόγω της λειτουργίας του ενός εκ των πέντε σε όλη τη χώρα, Γραφείων Προστασίας Ανηλίκων το οποίο ανήκει στην αρμοδιότητα της Υποδιεύθυνσης Ασφάλειας Ιωαννίνων.

Το μεσημέρι του Σαββάτου στη διάρκεια της διημερίδας που διοργάνωσε το Κέντρο Κοινωνικής Πρόνοιας Περιφέρειας Ηπείρου με τίτλο «Διήμερο οδοιπορικό στις Μονάδες Προστασίας του Παιδιού», η Χριστίνα Ρίζου, υπαστυνόμος Α’ στο Γραφείο Προστασίας Ανηλίκων στην εισήγησή της αναφέρθηκε στην αυξητική τάση και διάσταση ταυτόχρονα που έχει και τοπικά η κακοποίηση παιδιών.

Όπως είπε χαρακτηριστικά, τα περιστατικά στα οποία επιλαμβάνεται το Γραφείο είτε μετά από αυθόρμητη προσέλευση των θυμάτων ή άλλων μελών της οικογένειας είτε μετά από καταγγελίες τρίτων, είναι πάρα πολλά, ενώ αυτό από μόνο του δείχνει, ότι υπάρχουν και άλλα περισσότερα προφανώς που δεν φτάνουν ποτέ στο Γραφείο.

Στις «κλειστές» κοινωνίες άλλωστε, ο φόβος και η ανησυχία των μελών της οικογένειας να μην γίνει «ντόρος» για ένα θέμα που αφορά στο οικογενειακό περιβάλλον, δυστυχώς υπερισχύει της ανάγκης προστασίας του παιδιού από ένα κακοποιητικό περιβάλλον.

«Η πανδημία είναι σαφές, ότι δημιούργησε πολλά προβλήματα, που τώρα αρχίζουν και βγαίνουν στην επιφάνεια. Στο Γραφείο δεχόμαστε πολλές καταγγελίες για σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων ενώ αυτό που μας προβληματίζει, είναι ότι υπάρχουν κι άλλα που δεν καταγγέλλονται και δε φτάνουν ποτέ σε εμάς και στις συναρμόδιες υπηρεσίες», ανέφερε η κα Ρίζου.

Ανήλικοι θύματα

και θύτες

Από τα πλέον ενδιαφέροντα στοιχεία που αναφέρονται και στην πόλη των Ιωαννίνων με τα περιστατικά που καταγγέλλονται, όπως όμως και στην ελληνική κοινωνία γενικότερα, είναι και ότι σε ένα μεγάλο ποσοστό των περιπτώσεων σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων, οι θύτες είναι επίσης ανήλικοι.

Η κα Ρίζου τόνισε ότι πρόκειται για αγόρια ηλικίας 14-18 ετών που προέρχονται κατά κύριο λόγο από χαμηλά κοινωνικά και οικονομικά στρώματα, που έχουν βιώσει και βιώνουν συνθήκες κοινωνικού αποκλεισμού, αν και καταγράφονται και περιπτώσεις θυτών που προέρχονται από οικογένειες χωρίς ορατά προβλήματα και δυσλειτουργίες. Εκτός όμως από τη σεξουαλική κακοποίηση ή την άσκηση άλλης μορφής βίας σε βάρος ανηλίκων, τα παιδιά αυτά επιδίδονται άλλα συστηματικά και άλλα περιστασιακά, σε κλοπές, διαρρήξεις, φθορές ξένης ιδιοκτησίας και βανδαλισμούς σχολικών συγκροτημάτων, φαινόμενο που έχει ενταθεί ιδιαίτερα στην πόλη των Ιωαννίνων τα τελευταία χρόνια.

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ