Καλά δεν πέσαμε κι από τα σύννεφα, διαβάζοντας την χθεσινή ανακοίνωση της Οικονομικής Αστυνομίας…
Που διενήργησε ελέγχους σε τουριστικούς προορισμούς, μεταξύ των οποίων και στην περιοχή της Πρέβεζας, όπου και εντόπισε και βεβαίωσε πολλές παραβάσεις…
Και της εργατικής και της φορολογικής νομοθεσίας, όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση…
Για τις φορολογικές παραβάσεις που αφορούν στη μη έκδοση αποδείξεων, δεν αξίζει να ασχοληθεί και κάποιος σοβαρά…
Όχι μόνο επειδή το πλήθος των αποδείξεων που δεν «κόπηκαν» δεν είναι μεγάλο, αλλά επειδή σε αυτήν την ιστορία της φοροδιαφυγής, μερίδιο ευθύνης έχει και ο πελάτης…
Σκεφτείτε μόνο πόσες φορές σας έχει τύχει, όταν ζητήσατε λογαριασμό αντί για την απόδειξη να σας φέρνουν το δελτίο παραγγελίας και δε μιλήσατε…
Επομένως είναι και αυτό κάτι αντίστοιχο σε μικρότερη ή και σε μεγαλύτερη κλίμακα, με τα «φακελάκια» στους γιατρούς και τις ευθύνες που έχουμε όλοι μας σε αυτό…
Για να θυμόμαστε που και που και το «όλοι μαζί τα φάγαμε», του συγχωρεμένου Πάγκαλου και να μην εξοργιζόμαστε όταν μας τσουβαλιάζουν… Σωστό ήταν αυτό, απλώς δεν φάγαμε όλοι την ίδια ποσότητα…
Διαβάζουμε τις αντιδράσεις που υπάρχουν στην Ηγουμενίτσα με αφορμή την μίσθωση σε ιδιώτη της παραλίας «Ελιά», από τις πλέον γραφικές στην περιοχή της Πλαταριάς, προκειμένου να τοποθετήσει ομπρέλες, ξαπλώστρες και να λειτουργήσει ένα αναψυκτήριο…
Μιλάμε με ιδίαν πείρα γιατί η «Ελιά» ήταν η παραλία που μεγαλώσαμε ως παιδιά και γι’ αυτό ποτέ δεν την αποκαλούσαμε με αυτό το όνομα, αλλά λέγαμε ότι είναι η «δική μας» παραλία…
Το ίδιο που έλεγαν κι όλες οι οικογένειες στο χωριό, γιατί ήταν οι ίδιοι άνθρωποι που στις αρχές Ιουνίου πήγαιναν να καθαρίσουν το μονοπάτι από το δρόμο προς την παραλία…
Και που επίσης ήταν οι ίδιοι που καθάριζαν τα πρώτα μέτρα, μπαίνοντας στη θάλασσα από τους εκατοντάδες αχινούς…
Κάποια στιγμή σταματήσαμε να πηγαίνουμε, γιατί αναζητούσαμε τις ανέσεις μας, όμως τα τελευταία χρόνια είμαστε συχνοί επισκέπτες, βρίσκοντας ένα ησυχαστήριο από τα λίγα που έχουν απομείνει…
Να σας πούμε την μαύρη αλήθεια κι εμείς πολλές φορές σκεφτόμασταν πόσο ωραία θα ήταν να μην κουβαλάμε ψυγειάκια με νερά, φρούτα, αναψυκτικά, αλλά να υπάρχει μία καντίνα να μπορείς να αγοράσεις κάτι…
Από την άλλη όμως, κατανοούμε απόλυτα τις γενικευμένες αντιδράσεις για την απόφαση εκμίσθωσης της παραλίας σε ιδιώτη από τον δήμο Ηγουμενίτσας, για δύο λόγους…
Ο πρώτος είναι ότι η Θεσπρωτία έχει τόσες παραλίες που όλες πλέον παρέχουν αυτή τη δυνατότητα του αναψυκτηρίου, της ξαπλώστρας και της ομπρέλας έναντι αντιτίμου φυσικά που από πέρυσι είναι και πάρα πολύ υψηλό. Θα σωθεί ο δήμος από το μίσθωμα που ορίστηκε σε 1.000 ευρώ ετησίως;
Ο δεύτερος λόγος είναι ακριβώς πως είναι πολλοί εκείνοι που είτε δεν έχουν τη δυνατότητα να νοικιάσουν ένα σετ ή να αγοράσουν έναν καφέ από την καντίνα, είτε που θέλουν να πάνε στη μία και μοναδική παραλία που έχει μείνει όπως ήταν, ανέγγιχτη και σχετικά πλέον άγνωστη…
Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ
