Στα Γιάννενα βρέθηκε πριν λίγες ημέρες, προσκεκλημένη της ομάδας «Καλλίεργον» η καταξιωμένη δασκάλα (Shifu) του Tai Chi, Grace Chui.

Η Grace αποτελεί μια προσωπικότητα πάνω στην οποία ακουμπά μία από τις θεματικές  του 1ου Φεστιβάλ Παμβώτιδας  που διοργανώνει η «Καλλίεργον» τις τρεις πρώτες ημέρες του Σεπτεμβρίου, ενός φεστιβάλ που τελεί υπό την αιγίδα του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού (Ε.Ο.Τ.), της Περιφέρειας Ηπείρου και του Δήμου Ιωαννιτών.

Αντιστοιχίες Πολιτισμών: «Ο πόλεμος ως άμυνα (Ελλάδα) και ο πόλεμος ως τέχνη (Κίνα)»], μαζί με ένα αφιέρωμα στη Σουλιώτισσα πολεμίστρια, είναι το θέμα που θα διαπραγματευτεί Χριστίνα Τζιάλλα στην ενότητα των παρουσιάσεων και αφιερωμάτων την τελευταία ημέρα του φεστιβάλ, την Κυριακή 3 Σεπτεμβρίου 2023. Αφορμή στάθηκε η γνωριμία της Χριστίνας με την Grace έναν σχεδόν χρόνο πριν στην Αίγινα, κατά τη διεξαγωγή ενός Tai Chi Chouan Retreat, όπου συμμετείχαν και οι δύο. Ένα χρόνο μετά, η Grace έρχεται ξανά στην Ελλάδα. Η Χριστίνα την προσκάλεσε για να μας μιλήσει για έναν πολιτισμό ενός λαού που γαλουχήθηκε με γυναίκες  που παίρνουν τη ζωή στα χέρια τους και με ρήσεις, όπως αυτή του Bruce Lee “Να είσαι νερό, φίλε μου. Άδειασε το μυαλό σου. Να είσαι χωρίς καλούπι, χωρίς σχήμα, σαν το νερό. Αν βάλεις νερό σε ένα ποτήρι, γίνεται το ποτήρι. Αν βάλεις νερό σε ένα μπουκάλι, γίνεται το μπουκάλι. Αν το βάλεις σε μια κατσαρόλα, γίνεται η κατσαρόλα. Τώρα το νερό μπορεί να ρέει ή να συντρίβεται. Να είσαι νερό, φίλε μου”. Η Χριστίνα, με τη σειρά της, της έδειξε τα ελληνικά βουνά και της γνώρισε το δικό μας υδάτινο στοιχείο, το δικό μας dna που τρέχει στις φλέβες μας. Η Shifu Grace Chui αποδέχθηκε με χαρά την πρόσκληση. Ήρθε  και  μας σύστησε, μέσα από εργαστήρια που πραγματοποίησε, την ευγενή, ήπιας μορφής πολεμική τέχνη του Tai Chi που μιμείται την κίνηση και τις διαθέσεις του νερού. Αφού φιλοξενήθηκε αρχικά στην έδρα της Καλλίεργον και ξεναγήθηκε σε μέρη της Μεσσηνιακής Μάνης, φιλοξενήθηκε και στα Γιάννενα και ξεναγήθηκε σε περιοχές με πλούσια ιστορία στα Γιάννενα και το Σούλι. Ήταν ένα προσκύνημα, όπως η ίδια το έθεσε, στα μέρη όπου η ιστορία κρατά άσβεστη τη μνήμη κάποιων γυναικών, έτσι όπως τις γνώρισε μέσα από τα μάτια και τη γραφή της Χριστίνας.