Η αύξηση των δημοτικών τελών που αποφασίστηκε την Δευτέρα στο δημοτικό συμβούλιο είναι μεγάλη και δεν υπάρχει αμφιβολία για αυτό. Κι έρχεται σε μία περίοδο που τα νοικοκυριά έχουν λυγίσει από την ακρίβεια και την αύξηση των τιμών σε ευαίσθητες αγορές όπως η ενέργεια. Όταν δεν μπορείς να ζεστάνεις το σπίτι αυτές τις μέρες και μαθαίνεις ότι ο δήμος σου θα σου στείλει κι ένα ακριβότερο λογαριασμό, τότε νιώθεις ότι είσαι σε πολύ δύσκολη θέση. Γιατί όλοι προνοούν ώστε να έχουν τα έσοδα που πρέπει- όπως κάνει ο Δήμος- αλλά υπάρχει κόσμος που δεν έχει άλλον τρόπο να αυξήσει τα δικά του έσοδα.

Ας πούμε όμως και δύο πράγματα από μία διαφορετική σκοπιά. Τα δημοτικά τέλη πρέπει να πληρωθούν ώστε να καλυφθούν οι βασικές ανάγκες στην καθαριότητα ή τον φωτισμό. Δεν γίνεται αλλιώς, δεν γίνεται λιγότερο. Κι έχει σημασία να γνωρίζουμε όλοι μας ότι δεν υπάρχουν δημόσια αγαθά και υπηρεσίες χωρίς κόστος.

Από την άλλη πλευρά, οι υπεύθυνες αρχές, όπως είναι οι δήμοι στην προκειμένη περίπτωση, αλλά και το κράτος οφείλουν να κρατάνε σε εύρυθμη λειτουργία τις πόλεις,χωρίς να επιβαρύνουν υπέρμετρα τους πολίτες. Κι όταν βρίσκονται μπροστά στα προβλήματα υψηλού κόστους, οφείλουν να απευθύνονται έγκαιρα στους πολίτες ώστε να βρουν συλλογικές λύσεις.Το να στέλνεις τον λογαριασμό απλώς δεν είναι πολιτική.

Κατά συνέπεια τι λείπει στον δήμο μας; Η πολιτική. Η πολιτική συμμετοχής και συναπόφασης που όλες οι πλευρές και οι πολίτες και ο Δήμος αναλαμβάνουν κοινές αποφάσεις αλλά και ευθύνες.

Κοντά στα ζώα στον δρόμο

Βλέπω τελευταία πολλές αναρτήσεις και ανακοινώσεις για τη σωτηρία και φροντίδα ζώων που βρίσκονται σε κίνδυνο και εγκατάλειψη. Το έχουμε επισημάνει ξανά το θέμα όταν έγινε η συζήτηση για στειρώσεις και τις πολιτικές για αδέσποτα.

Πολλοί φιλόζωοι βλέποντας ότι δεν γίνεται και τίποτα δραστικό κεντρικά με τις πολιτικές που ανακοινώνονται, μπαίνουν μπροστά και σηκώνουν μεγάλο βάρος με τη θεραπεία ζώων ή τις υιοθεσίες. Πόσο όμως να αντέξουν οι εθελοντές; Πόσο να αντέξουν οικονομικά ή στην προσωπική τους ζωή με τόσα αδέσποτα που είναι γύρω μας;

Θα μπορούσε να υπάρχει και μία οργανωμένη πολιτική στήριξης των εθελοντών. Άλλωστε δεν γίνεται να μπουν όλα τα ζώα στα καταφύγια όπως νομίζουν κάποιοι. Θα μπορούσε όμως ο κάθε δήμος να βοηθά τις γειτονιές να ταΐζουν τις γάτες τους ή να φροντίζουν τους σκύλους. Κάπως να πάει κοντά στον δρόμο η όλη η προσπάθεια εκεί που τελικά καταλήγει και το μικρό ζώο που το εγκαταλείπουν. Και σε συνδυασμό με μία ευρεία καμπάνια υιοθεσιών, κάπως να υποστηρίζεται η ευζωία των ζώων. Ιδέες λέμε, σε ένα τόσο δύσκολο πρόβλημα.

Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ

fkaramitsos@yahoo.gr