Πώς μπορεί μία δύσκολη και επίπονη διαδικασία που απαιτεί ώρες και πολλά… χέρια, να έχει ταυτόχρονα και πανηγυρικό χαρακτήρα;

Η απάντηση βασίζεται στην παράδοση και την κουλτούρα των Ηπειρωτών κτηνοτρόφων, που συνδυάζουν το κούρεμα των προβάτων την άνοιξη με μία γιορτή σε κάθε κτηνοτροφική εγκατάσταση.

Μία γιορτή που είναι σίγουρο ότι δεν εξυπηρετεί μόνο τις ανάγκες των κοπαδιών, αλλά ενισχύει τους δεσμούς των κτηνοτρόφων, ειδικά εκείνων που έχουν συνηθίσει να συνεργάζονται καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου.

Μία τέτοια διαδικασία κουράς των προβάτων, όχι από έναν κτηνοτρόφο, αλλά από πολλούς συναδέλφους του πραγματοποιήθηκε χθες στη Γότιστα, στις κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις του Γ. Δεκόλη.

Παρόντες φίλοι και συνεργάτες κτηνοτρόφοι, μετακινούμενοι στην πλειοψηφία τους, καθώς στα μετακινούμενα κοπάδια η κουρά γίνεται γρηγορότερα από τα υπόλοιπα, που όλοι βοήθησαν ώστε η διαδικασία να ολοκληρωθεί το συντομότερο.

Η οικογένεια των κτηνοτρόφων του Γ. Δεκόλη είναι από εκείνες που διατηρούν και ένα μοναδικό προνόμιο, να βρίσκονται εκπρόσωποι τριών διαφορετικών γενεών δίπλα στο κοπάδι.

Ο 89χρονος Παύλος, ο γιος του Γιάννης και ο εγγονός του Νίκος βρίσκονται καθημερινά στο κοπάδι, συνεχίζοντας μία παράδοση από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα.

Τόσο κρατούν και οι αναφορές για το κούρεμα των προβάτων με τον κ. Παύλο να τονίζει πως μπορεί η διαδικασία να είναι δύσκολη, σίγουρα όμως είναι ευκολότερη από το παρελθόν όταν το κούρεμα γινόταν με τα ψαλίδια.

«Έχοντας ολοκληρώσει τον κύκλο της ζωής μου, εκείνο που με ικανοποιεί περισσότερο από τα άλλα είναι να βλέπω τα παιδιά και τα εγγόνια μου να συνεχίζουν τη δουλειά», τόνισε ο κ. Παύλος, προσθέτοντας ότι η διαδικασία έχει το χαρακτήρα της γιορτής για όλους.

«Υπολογίζουμε ότι σε 10 ημέρες θα τελειώσουμε το κούρεμα 10 περίπου κοπαδιών, κάθε μέρα και σε άλλο κοπάδι. Είναι οι δεσμοί πολύ στενοί και ενισχύονται μέσα από τέτοιες διαδικασίες, είναι ο πολιτισμός και η κουλτούρα μας», τόνισε ο Γ. Δεκόλης.

«Είναι μία αναγκαία και απαραίτητη διαδικασία για το κοπάδι, αλλά είναι και μία διαδικασία συλλογικής δουλειάς που ολοκληρώνεται με ένα παραδοσιακό φαγοπότι, για να ξεκινήσει στη συνέχεια και πάλι η δύσκολη δουλειά», τόνισε ο μικρότερος της οικογένειας.

Στο ίδιο πλαίσιο και οι υπόλοιποι που συμμετείχαν στην διαδικασία του κουρέματος των προβάτων, όπως ο Γ. Ματσόπουλος, αλλά και η Μ. Λύκα.

Τι γίνεται το μαλλί;

Το μαλλί των προβάτων από το κούρεμα συγκεντρώνεται πλέον και δεν αφήνεται να σαπίσει ή να πεταχτεί στο περιβάλλον.

Η επεξεργασία του μαλλιού ουσιαστικά έχει σταματήσει εδώ και χρόνια στην περιοχή, η Ένωση Μετακινούμενων Κτηνοτρόφων όμως σε συνεργασία με το Κέντρο Γενετικής Βελτίωσης επιχειρεί να αναδείξει τη σημασία της επεξεργασίας και αξιοποίησης του μαλλιού ως ένα προϊόν ιδιαίτερης ποιότητας, όπως ήταν στο παρελθόν.

«Στις καλές εποχές, παίρναμε καλά λεφτά για το μαλλί, το οποίο όμως πλέον δεν αγοράζει σχεδόν κανείς. Ελπίζουμε όμως να επανέλθει, γιατί φαίνεται ότι δημιουργείται ένα κίνημα ζήτησης σε πανευρωπαϊκό επίπεδο», σημείωσε ο κ. Δεκόλης.

Δύσκολο το μέλλον

Η πρωτογενής παραγωγή αντιμετωπίζει έτσι κι αλλιώς σημαντικές δυσκολίες στη χώρα. Τα πράγματα όμως εξελίσσονται διαρκώς δυσκολότερα με τον Γ. Δεκόλη να τονίζει πως εάν δεν αλλάξει η πολιτική που εφαρμόζεται στη χώρα για την πρωτογενή παραγωγή και τη στήριξη των κτηνοτρόφων, κάθε χρόνος που θα περνά τα πράγματα θα γίνονται χειρότερα.

«Με τέτοιες τιμές στο γάλα ελάχιστοι θα συνεχίσουν να κρατούν τα κοπάδια, ειδικά οι μικροί παραγωγοί που ήδη αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα», τόνισε ο Γ. Ματσόπουλος.

Το μέλλον πάντως και οι προοπτικές του επαγγέλματος απασχολούν αρκετά τους νέους, όπως ο Ν. Δεκόλης που παραδέχθηκε ότι δεν υπάρχουν ευοίωνες προοπτικές, αλλά εάν βγαίνει το μεροκάματο, ο ίδιος τουλάχιστον νοιώθει ικανοποιημένος, γιατί κάνει τη δουλειά που του αρέσει και ανταμείβεται συναισθηματικά.

Τη διαδικασία της κουράς των προβάτων παρακολούθησε και η Χαρά Γκουντουβά, φοιτήτρια Κτηνιατρικής του ΑΠΘ που θέλει να ασχοληθεί με τον τομέα των παραγωγικών ζώων επαγγελματικά, παρότι είναι ένας δύσκολος χώρος για μία γυναίκα.

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ