Μπορεί στην Ήπειρο να έχουν γίνει ταχύτερα και πιο ολοκληρωμένα βήματα προς μία ορθολογική διαχείριση των σκουπιδιών, αυτό δεν σημαίνει όμως ότι η Ελλάδα βρίσκεται κοντά στους ευρωπαϊκούς στόχους για το προσεχές μέλλον. Κι αυτό πρέπει να προβληματίζει και τους Ηπειρώτες. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στηρίζοντας τους φιλόδοξους στόχους για την ανακύκλωση, υπερψήφισε  τις νομοθετικές προτάσεις για τα απόβλητα και την κυκλική οικονομία. Πρόκειται για τέσσερις νομοθετικές πράξεις που αποτελούν μέρος της στροφής της ευρωπαϊκής πολιτικής προς μια κυκλική οικονομία, προς ένα σύστημα όπου η αξία των προϊόντων, των υλικών και των πόρων διατηρείται μέσα στην οικονομία για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Ποιοι είναι οι στόχοι; Μέχρι το 2025, τουλάχιστον το 55% των αστικών αποβλήτων (από νοικοκυριά και επιχειρήσεις) θα πρέπει να ανακυκλώνεται. Ο στόχος θα φτάσει στο 60% έως το 2030 και στο 65% μέχρι το 2035.  Το 65% των υλικών συσκευασίας θα πρέπει να ανακυκλώνεται ως το 2025, και το 70% έως το 2030. Θα τεθούν ξεχωριστοί στόχοι για συγκεκριμένα υλικά συσκευασίας, όπως το χαρτί και το χαρτόνι, το πλαστικό, το γυαλί, το μέταλλο και το ξύλο. Και για να έχουμε μία συγκριτική εικόνα, η Ελλάδα και η Κύπρος ανακυκλώνουν λιγότερο από το 20% των αποβλήτων τους. Αλλά και για τους ΧΥΤΑ είναι δύσκολα τα πράγματα. Η νομοθετική πρόταση περιορίζει το μερίδιο των αστικών αποβλήτων που θα οδηγούνται σε χώρους υγειονομικής ταφής σε μόλις 10% μέχρι το 2035. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2014, η Αυστρία, το Βέλγιο, η Δανία, η Γερμανία, η Ολλανδία και η Σουηδία δεν έστειλαν ουσιαστικά καθόλου αστικά απόβλητα σε χώρους υγειονομικής ταφής. Αντίθετα, η Ελλάδα, η Κύπρος, η Κροατία, η Λετονία και η Μάλτα εξακολουθούν να οδηγούν στους ΧΥΤΑ περισσότερο από τα τρία τέταρτα των αστικών τους  αποβλήτων.  Κι ακόμα, τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα και τα επικίνδυνα απόβλητα των νοικοκυριών θα πρέπει από το 2025 να συλλέγονται ξεχωριστά. Μέχρι το 2024, τα βιοδιασπώμενα απόβλητα θα πρέπει επίσης να συλλέγονται χωριστά ή να ανακυκλώνονται στο σπίτι μέσω της κομποστοποίησης. Σημειώνεται ακόμα ότι σύμφωνα με τους στόχους των Ηνωμένων Εθνών για την βιώσιμη ανάπτυξη, τα κράτη μέλη θα πρέπει να επιδιώξουν να μειώσουν τα απόβλητα τροφίμων κατά 30% ως το 2025 και κατά 50% ως το 2030. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει να παρέχουν κίνητρα για τη συλλογή των τροφίμων που μένουν απούλητα και για την ασφαλή αναδιανομή τους. Χρειάζεται επίσης να βελτιωθεί η ενημέρωση των καταναλωτών γύρω από τη σημασία των ημερομηνιών λήξης που χρησιμοποιούνται στις διάφορες ετικέτες τροφίμων: «ανάλωση εώς» και «ανάλωση κατά προτίμηση πριν από».

Του ΦΙΛΗΜOΝA ΚΑΡΑΜΗΤΣΟY