Και τώρα; Τι θα γένουμε χωρίς μνημόνια (βαρβάρους); Οι καταστάσεις (οι άνθρωποι) αυτές ήσαν μία κάποια λύσις…

Εύκολα μπορεί να παραφράσει κάποιος τον Καβάφη από το «Περιμένοντας τους βαρβάρους», για να σχολιάσει οτιδήποτε αφορά στη σύγχρονη πραγματικότητα, πολύ δε περισσότερο το σήμερα στην Ελλάδα…

Όπως αυτό ειδικά, ορίζεται από το τέλος της εποχής των μνημονίων…

Πιστεύει αλήθεια κάποιος, ότι αν δεν είχε προκύψει η τραγωδία στην ανατολική Αττική, θα υπήρχε το περιθώριο ή η διάθεση για διαφορετική αντιμετώπιση από την κυβέρνηση;

Και θα είχαμε… ταρατατζούμ; Όσο πικρό κι αν ακούγεται, η τραγωδία με τους δεκάδες νεκρούς στην Αττική, «εξυπηρέτησε» την κυβέρνηση, γιατί απέφυγε τέτοιου είδους πανηγυρικές εκδηλώσεις, που θα προκαλούσαν προφανέστατα, αντιδράσεις…

Αφήνοντας επίσης το θέμα του χειρισμού με τον οποίο προσεγγίζουν το τέλος των μνημονίων, η κυβέρνηση και τα πολιτικά κόμματα, είναι χρήσιμο να επιχειρήσει κάποιος μία προσέγγιση για το τι μας δίδαξε αυτή η περίοδος…

Αν τα μνημόνια βοήθησαν και σε ποιον τομέα, αν μας έκαναν πλουσιότερους (εδώ γελάμε), φτωχότερους, καλύτερους ή χειρότερους…

Το πικρόχολο σχόλιο πολλών «μνημόνια μέχρι να σταματήσει να βγαίνει ο ήλιος», εμπεριέχει μία μεγάλη αλήθεια, που δεν αρέσει σε αρκετούς…

Ότι τα μνημόνια έθεσαν κανόνες τους οποίους δε θέλαμε ως χώρα, κράτος και πολίτες να τους θέσουμε ή ακόμη κι αν τους είχαμε θέσει, δεν τους εφαρμόζαμε…

Είναι ψέματα; Δε νομίζουμε… Όχι πως θα πρέπει να αισθανόμαστε και χαρούμενοι με ό,τι μας βρήκε, έτσι;

Τα μνημόνια όμως ενίσχυσαν την επιβεβαιωμένη ανισότητα σε οικονομικό επίπεδο, δημιούργησαν στρατιές ανέργων, πάνω στις ήδη υπάρχουσες, ως προϊόν της κρίσης και ενίσχυσαν τη διαδικασία του κοινωνικού αυτοματισμού, με την διακριτική «παρώθηση» των πολιτικών δυνάμεων όλων των αποχρώσεων…

Το ζητούμενο όμως είναι, εάν υπάρχει κάτι που θα μας επιτρέψει να χαρούμε τη δεδομένη χρονική στιγμή ή έστω να αισθανθούμε, ότι κάτι καλό άφησε πίσω της αυτή η ιστορία…

Η άποψή μας είναι, ότι σίγουρα δε γίναμε πλουσιότεροι… Πολύ περισσότερο σίγουρα, γίναμε φτωχότεροι…

Αυτές είναι γενικές παροχές και διαπιστώσεις… Το σημαντικό ωστόσο για εμάς και αυτό που θα μας επιτρέψει ως κράτος και πολίτες να κινηθούμε στο μέλλον με μεγαλύτερη ασφάλεια και σοβαρότητα, είναι εάν γίναμε έστω κατά τι, σοφότεροι…

Επιστρέφοντας στα πρώτα σχόλια της στήλης, αυτό είναι που θα πρέπει να κρατήσουμε… Αν έχουμε γίνει, έστω και λίγο σοφότεροι, ίσως μας βοηθήσει να αποφύγουμε λάθη του παρελθόντος…

Διαφορετικά, δε βλέπουμε να είναι πολύ μακριά ένα ακόμη μνημόνιο…