Η χθεσινή αποστροφή Φλαμπουράρη στην ομιλία του από το βήμα της Βουλής, είναι απολύτως χαρακτηριστική, αυτών που σχολιάζαμε στο χθεσινό φύλλο…

Της νοοτροπίας δηλαδή, που υπάρχει και εκφράζεται ενός του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης, ότι αφού η τρομοκρατική επίθεση έγινε στον ΣΚΑΪ (και όχι σε άλλο μέσο) μικρό το κακό…

Κάτι σαν… δικαιολογία, για τα τόσα και τόσα που έχουν πει και έχουν εκφράσει κυβερνητικοί παράγοντες τα τελευταία χρόνια…

Για τα… βοθροκάναλα της διαπλοκής και για τους δημοσιογράφους, που υπηρετούν επιχειρηματικά συμφέροντα και μόνο…

Αλλά, έτσι είναι, όταν στοχοποιείς κάποιο ή κάποια μέσα, καλείσαι έπειτα να αποδείξεις, ότι δεν έχεις αντικειμενική ευθύνη για τη στοχοποίησή τους…

Για όσα έγιναν την Κυριακή στη συνεδρίαση της παράταξης «Πολίτες για την Ανατροπή», δεν σχολιάσαμε κάτι, περιμένοντας να κατακαθίσει ο κουρνιαχτός…

Αλλά, τολμούμε να παραδεχθούμε, πως μάλλον ήταν η πρώτη φορά, που η τοποθέτηση του Λαζ. Νάτση ήταν στοχευμένη…

Και δεν… αρμένιζε περί ανέμων και υδάτων, για την Αριστερά του μέλλοντος και του ρομαντισμού και άλλα παρόμοια ιδεοληπτικά σχήματα…

Το θέμα είναι, όπως το εισπράττουμε πλέον κι εμείς, ότι η παράταξη – που κακά τα ψέματα δεν υπήρχε ως παράταξη τα προηγούμενα χρόνια – λειτούργησε και εμφανίστηκε δυνατή και παρούσα – λίγο πριν τη διάλυσή της…

Θα πρέπει βέβαια να περιμένουμε λίγο καιρό ακόμη, γιατί είναι νωπά όλα όσα έγιναν την Κυριακή, όμως προς το παρόν, λειτουργεί και επικρατεί το ένστικτο της πολιτικής αυτοσυντήρησης…

Αν αυτό είναι αρκετό, για να οδηγήσει την παράταξη σε αυτόνομη κάθοδο, με όποιες απώλειες αλλά και με όποιες αλλαγές στα πρόσωπα, πιθανά και στον επικεφαλής της, στις εκλογές του Μαΐου, θα φανεί στην πορεία…

Φάνηκε όμως, ότι υπάρχει ένας γενικότερος προβληματισμός για τις συνεργασίες, έστω κι αν η παράταξη προέρχεται από τη μήτρα της πολιτικής και κομματικής ιδεολογίας των συνεργασιών στην αυτοδιοίκηση…

Αλλά μάλλον ισχύει αυτό που έλεγε κάποιος πολιτικός πριν από χρόνια στην Βουλή, ότι η Αριστερά υιοθετεί, συζητά και ενισχύει τη λογική των συνεργασιών, όταν ξέρει, ότι αυτές δεν πρόκειται να υλοποιηθούν…

Γιατί, όταν υπάρχουν προοπτικές υλοποίησης, ακολουθεί την τακτική του κλεφτοπόλεμου…

Αν είναι καβάλα στο άλογο, τις αποκηρύσσει και αν είναι κάτω από αυτό, όπως σήμερα, τις… ψάχνει με το κιάλι.

Κάτι τελευταίο, που επίσης θεωρούμε, ότι αποδείχθηκε την Κυριακή. Ότι κάνουν λάθος, όσοι θεωρούν, ότι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ είναι σε θέση να καθορίζουν κατά το δοκούν τις εξελίξεις στην αυτοδιοίκηση…

Καλό για την (εσωκομματική) δημοκρατία, κακό για τους ίδιους…

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ