Η εμπιστοσύνη το κρίσιμο μέγεθος

Το μεγαλύτερο πολιτικό πρόβλημα αυτή τη στιγμή στη χώρα είναι η εμπιστοσύνη. Εμπιστοσύνη για το κυβερνητικό πρόγραμμα, εμπιστοσύνη για το πρόγραμμα της αντιπολίτευσης. Εκεί κρίνεται η διατήρηση ή όχι του πολιτικού σκηνικού ως έχει σήμερα.
Βέβαια θα αναρωτηθεί κανείς αν αυτό το πολιτικό σκηνικό που τόσο θέλουμε να το διατηρήσουμε ή να το αλλάξουμε είναι στο σύνολό του ικανό πια να απαντήσει και στις ανάγκες της κοινωνίας; Ήδη πολλές δυνάμεις της αντιπολίτευσης ειδικά, επικαλούνται το νέο και την αλλαγή, αν και η αίσθηση που έχουμε είναι ότι το παλιό παραμένει ισχυρό. Τέλος πάντων. Καμιά φορά η συζήτηση για τα παλιά και τα νέα κόμματα καταντά βυζαντινολογία.

Μεταβολή

Το κρίσιμο μέγεθος είναι το πόσο μεταβάλλεται η κατάσταση, πόσο αλλάζουν τα πράγματα. Εκεί είναι που έχει χαθεί η εμπιστοσύνη. Το θέμα δεν είναι αν πέτυχε ή όχι το μνημόνιο στην Ελλάδα, αλλά τι αλλαγές έφερε προς το καλύτερο. Ε, αυτές τις αλλαγές δεν τις βλέπει ο κόσμος στην καθημερινή του ζωή. Γι’ αυτό κι ένα μεγάλο μέρος στρέφεται προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Γι’ αυτό και γεμίζει τις αίθουσες ο Αλέξης Τσίπρας ενώ τα δύο κόμματα της κυβέρνησης φοβούνται την έκθεση στο ευρύ κοινό.

Τα δύσκολα μετά

Από μόνο του όμως αυτό το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης προς την αντιπολίτευση δεν αρκεί. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αποδείξει ότι έχει εναλλακτικό δρόμο, ότι μπορεί να μεταβάλλει την κατάσταση. Δεν αρκεί καν, αυτό που διαλαλεί ότι μπορεί να σταματήσει την «ανθρωπιστική κρίση». Γιατί ακόμα κι αν είναι έτσι κι αν μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο, στο τέλος πάλι θα κληθεί να τρέξει την οικονομία ή να φέρει την ανάπτυξη. Κι εκεί είναι τα δύσκολα. 

Από τη μία βγαίνουν, από την άλλη μπαίνουν

Την Παρασκευή ένας φίλος, πρώην δήμαρχος, μου έκανε πλάκα που με είδε στην ουρά ενός ATM τράπεζας, ότι «έχω λεφτά». Όπως του απάντησα, έχω τόσα λεφτά στο λογαριασμό, όσα πρέπει να δώσω αμέσως μετά στην ίδια τράπεζα για να πληρώσω τα χρέη μου- τα χαράτσια, τα ασφάλιστρα, το στεγαστικό και πολλά άλλα.
Αν το σκεφτεί κανείς είναι και λίγο αστείο να βγάζεις από μία τράπεζα λεφτά που της ξαναδίνεις μέσα σε ελάχιστα λεπτά.
Σε τεχνικό επίπεδο, οι τράπεζες το έχουν καταλάβει και ήδη οδηγούν τις εξελίξεις στις συναλλαγές μέσω διαδικτύου. Έτσι γλυτώνουν μισθολογικό και λειτουργικό κόστος ενώ εμείς γλυτώνουμε χρόνο στις ουρές.
Μέσα από τις διαδρομές του Δικτύου όμως το χρήμα γίνεται αύλο. Όχι ότι αυτό μειώνει τα χρέη μας, αλλάζει όμως τον τρόπο της οικονομίας. Και μετατρέπει το Δίκτυο σε εργαλείο για όσους κερδίζουν από τη ροή του χρήματος- το οποίον ας μην το ξεχνάμε είναι και το ίδιο ένα προϊόν κι όχι ένα από μέσο.
Πολιτικά, δε, αναδεικνύεται ο όλο και μεγαλύτερος ρόλος των τραπεζών στην οικονομία και την κοινωνία.
Αλλά αυτό δεν χρειάζεται να το γράψουμε εμείς από εδώ. Το ξέρουν όλοι οι αναγνώστες μας πια. 

fkaramitsos@yahoo.gr