Αν κρατούσαμε σημειώσεις και δεν παρακολουθούσαμε απλώς από απόσταση, όλα όσα έγιναν στο δήμο Ιωαννιτών τις προηγούμενες ημέρες, ολόκληρο βιβλίο θα γράφαμε, όχι τη στήλη μας!

Η απόσταση ωστόσο που μπορεί να έχεις από κάποια γεγονότα και από την καρδιά των εξελίξεων, μπορεί να σε βοηθήσει κιόλας να δεις πιο ξεκάθαρα ορισμένα πράγματα…

Θυμόμαστε, ότι λέγαμε κι εμείς αμέσως μετά τις εκλογές, ότι το κορυφαίο ζήτημα για τον νέο δήμαρχο της πόλης, είναι να διαχειριστεί τη νέα (για όλους και όχι μόνο για τον ίδιο) κατάσταση, με τους αριθμητικούς συσχετισμούς στο δημοτικό συμβούλιο…

Και ότι κορυφαία του επιλογή και υποχρέωση, είναι να αποφασίσει την κατεύθυνση προς την οποία θα στραφεί για να διοικήσει…

Θα είναι η συγκρότηση μίας πλειοψηφίας με αριστερό προσανατολισμό, που ήταν και το πιο λογικό, ή μία (αδύναμη και για εμάς ως σενάριο) προοπτική με δεξιό προσανατολισμό;

Η επιλογή, προφανώς σε ένα σημείο και για λόγους ανάγκης, έγειρε προς την δεξιά κατεύθυνση, κάτι όμως που δεν είχε θετικό αντίκτυπο στον κόσμο…

Γιατί, όταν οι δημότες που έδωσαν μία ισχυρή πλειοψηφία σε Ελισάφ – Μπέγκα και στις παρατάξεις τους, με σαφές κεντροαριστερό προσανατολισμό, βλέπουν να διαμορφώνεται μία «δυναμική πλειοψηφία» με τις παρατάξεις Γκόντα και Μπαρτζώκα, είναι βέβαιο, ότι δυσαρεστούνται…

Τα πάντα κρίνονται από το έργο και τις πράξεις θα πει κάποιος και αυτό ισχύει…

Επίσης ισχύει, ότι δε γινόταν να υποχρεώσει η νέα δημοτική αρχή τις παρατάξεις Μπέγκα και Νάτση ή την παράταξη Καλογιάννη, να συμπράξουν…

Αν όμως, οι συζητήσεις δύο και πλέον μηνών έγιναν για να φτάσουμε σε αυτό το αποτέλεσμα, τότε μάλλον έχουν γίνει σοβαρά λάθη από τη νέα δημοτική αρχή και τη διαχείριση αυτών των συζητήσεων…

Προφανώς όμως λάθη έγιναν και από τις άλλες παρατάξεις και δη από την παράταξη Μπέγκα, που επέλεξε από το βράδυ της ήττας, να βρεθεί στην αντιπολίτευση, ξεχνώντας σε μία στιγμή τις δηλώσεις περί αναζήτησης και ενίσχυσης των συνεργασιών…

Το σοβαρότερο λάθος στο οποίο μερίδιο έχουν άπαντες είναι, ότι δεν κατάλαβαν ή έδειξαν να αδιαφορούν, ότι η προοπτική της συνεργασίας έχει ορίζοντα τετραετίας και όχι ενός έτους…

Και η βιασύνη της νέας δημοτικής αρχής να κλείσει γρήγορα τα ζητήματα που ανέκυπταν στο επίπεδο της αδυναμίας συγκρότησης ισχυρής πλειοψηφίας και κυβερνησιμότητας του δήμου, την οδήγησε και σε άλλα κραυγαλέα λάθη…

Όπως ο ορισμός εννέα αντιδημάρχων, ενώ μέχρι τις εκλογές κατηγορούσε (και δεν είχε άδικο) την δημοτική αρχή Μπέγκα, ότι κινήθηκε στην κατεύθυνση να έχει μισθοδοτούμενους και καλοπληρωμένους (άρα βολικούς) όλους τους συμβούλους…

Και έρχεται τώρα να κάνει το ίδιο, ενισχύοντας σε κορυφαίο βαθμό μάλιστα και τις συνεργαζόμενες παρατάξεις. 

Δηλαδή, οι δύο παρατάξεις που συνεργάζονται θα δώσουν το στίγμα για τη ΔΕΥΑΙ και τον ΟΚΠΑΠΑ;

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ