Ο Δήμαρχος Μωυσής Ελισάφ στην ενδιαφέρουσα ομιλία του την Κυριακή στους Λιγκιάδες έκανε ένα βήμα πιο πέρα από την ανάγκη διατήρησης της μνήμης, ανοίγοντας το πεδίο της ευθύνης. Θύμισε κάτι φαινομενικά απλό, τη συμμετοχή των πολλών σε ένα ιστορικό γεγονός. Όπως ανέφερε: 

«Το σημαντικότερο ωστόσο αυτής της διαλεκτικής αλυσίδας της ιστορίας είναι το γεγονός πως για να καταστεί εφικτή η έλευση των γεγονότων δεν αρκεί μόνον η φαντασία των λεγόμενων πρωταιτίων. Προαπαιτείται και η συμβολή πολλών άλλων και κυρίως  η ανοχή –δυστυχώς – πολύ περισσότερων. 

Το ξετύλιγμα αυτών των αιτιωδών σχέσεων δεν είναι μόνο έργο των ιστορικών. Είναι προπάντων το ύψιστο χρέος όλων μας. Και μάλιστα είναι διαρκές χρέος, γιατί διαρκείς είναι και οι κίνδυνοι που μας απειλούν».

Υπάρχει ένας κίνδυνος να ιστορικοποιήσουμε όλο το παρελθόν, αν είναι δόκιμη η φράση. Να το αναθέσουμε δηλαδή μόνο στους ιστορικούς και να το κλείσουμε σε δέλτους και εγκυκλοπαίδειες. Όσο όμως ζωτικά αναγκαίο είναι να καταγράφεται με ακρίβεια ένα γεγονός και να μην μένουν θολές εικόνες γύρω του, άλλο τόσο σημαντικό είναι αυτή η γνώση, η ιστορία η ίδια να γίνεται κτήμα του ενεργού πολίτη, να γίνεται τμήμα της συνείδησής του.

Αυτό είναι το ένα βήμα. Το δεύτερο, είναι να κατανοήσουμε ότι η ιστορία δεν είναι το άθροισμα μόνο μερικών στιγμών και γεγονότων. Δεν έγινε κάτι κι αυτό ήταν. Υπήρξε πολύς χώρος γύρω του, ένα πλαίσιο, η συμμετοχή πολλών ακόμα γεγονότων, προσώπων. Κι αυτό είναι καθοριστικό ώστε να καταλάβουμε τι έγινε σε πολύ σκοτεινές περιόδους όπως η δεκαετία του ’40. Δεν ξύπνησαν μια μέρα οι Γερμανοί και άρχισαν να σκοτώνουν κόσμου, ούτε είναι απλά πολεμικά συμβάντα η εξόντωση ολόκληρων χωριών, όπως κάποιοι αναθεωρητές τολμούν σήμερα να πουν. Σήμερα που οφείλουμε να ανακαλύψουμε όλοι μας, το πώς γεννήθηκε και ξέσπασε αυτή η σκοτεινή νύχτα που κατέλαβε την Ελλάδα και τον κόσμο τότε. Και με μόνο στόχο πια να μην το αφήσουμε να επαναληφθεί. 

Είναι οι καιροί της οργάνωσης

Χαμός με το τουριστικό γραφείο που έκλεισε και έμειναν οι τουρίστες σε όλον τον κόσμο. Μιλήσαμε πολύ για το πρόβλημα με την τουριστική οικονομία που προφανώς και είναι το σημαντικότερο, αφού χώρες όπως η δικιά μας ζουν από τον τουρισμό.

Παρ’ όλα αυτά, δεν μπορεί να μην βλέπουμε και τη μεγάλη εξάρτηση που υπάρχει πια στον τουρισμό από τους διαμεσολαβητές και τους οργανωτές των ταξιδιών. Είναι καθοριστικός πια ο ρόλος ενός ταξιδιωτικού γραφείου. Κι αυτό έχει το θετικό να ωθεί κι άλλο τον τουρισμό και να ανοίγει πολύ τις δυνατότητες του επισκέπτη. Του δίνει τη δυνατότητα για φτηνότερα ταξίδια και πιο ασφαλή. Από κοντά και οι αεροπορικές εταιρίες που δίνουν πολύ χαμηλά εισιτήρια αν κλείσεις νωρίς το ταξίδι. 

Από την άλλη, μοιάζει να υποχωρεί το αυθόρμητο ταξίδι, που δεν οργανώνεται, δεν έχει όρια και αφήνει περιθώρια στην ανακάλυψη και τις επιλογές που μπορεί να αλλάζουν ανά πάσα στιγμή. Είναι οι καιροί μας πια που όλα πρέπει να είναι πολύ οργανωμένα. 

Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ

fkaramitsos@yahoo.gr