Σε ένα από τα μεγάλα αεροδρόμια τράνζιτ της Ευρώπης πριν από μερικά χρόνια, με τις άπειρες πτήσεις προς όλον τον κόσμο να εξελίσσονται ταυτόχρονα, μία παρέα από ελληνόπουλα περίμενε μαζί μας μία από τις πτήσεις για Ελλάδα. Έρχονταν από την Αμερική και φαινόταν ότι είχαν εγκατασταθεί επί ώρες στην αλλαγή της πτήσεις. Ακούγοντας τις κουβέντες τους που ήταν και λίγο επιδεικτικές όπως όλες των παιδιών που θέλουν να δείξουν κάτι, ζήλεψα τις σπουδές τους στα μεγάλα Κολέγια που άκουγα και είναι γνωστά ανά την υφήλιο, αλλά περισσότερο ζήλεψα αυτήν τους την ευκολία στη μετακίνηση.

Δεν χρειάζεται όμως να ταξιδέψουμε τόσο μακριά για νιώσουμε αυτό το κύμα των νέων κυρίως ανθρώπων που μετακινούνται με ευκολία, που σπουδάζουν ή δουλεύουν κάθε τόσο και σε νέα χώρα, που δεν το έχουν σε τίποτα να πάρουν ένα αεροπλάνο για ένα ταξίδι λίγων ημερών. Ακόμα κι εδώ στην πόλη μας είναι τόσα παιδιά που συμμετέχουν στα προγράμματα ανταλλαγών του Erasmus από τα μικρά τους χρόνια ή σπουδάζουν και δουλεύουν μεγαλώνοντας σε ευρωπαϊκές ή και πιο εξωτερικές χώρες. 

Είναι κάτι διαφορετικό να ακούς από φίλους για το παιδί τους που δουλεύει στη Νέα Υόρκη ή τη Σιγκαπούρη. Είναι ένα νέο φαινόμενο που ακόμα δεν το έχουμε επεξεργαστεί. Δεν ξέρουμε τι σημαίνει για τη ζωή των νέων ή πώς επηρεάζεται η ζωή όσων μένουν πίσω και τις συνέπειες συνολικά στην κοινωνική ζωή της χώρας μας. Σε σχέση με τα παλιότερα κύματα μετανάστευσης στα οποία μετείχαν και οι Ηπειρώτες, υπάρχουν πλέον μεγαλύτερα περιθώρια βούλησης, είναι περισσότεροι δηλαδή εκείνοι που επιλέγουν το ταξίδι, Η ευκολία δε με την οποία χρησιμοποιείται πλέον το ταξίδι για διασκέδαση και συλλογή εμπειριών, διαφοροποιεί επίσης το σήμερα σε σχέση με το χτες.

Τι κοινωνίες είναι αυτές που έχουν τόσο ρευστά σύνορα πια και τις παγκόσμιες κοινότητες δημιουργεί αυτή η κινητικότητα όλων προς όλες τις κατευθύνσεις; Είναι ερωτήματα που πρέπει να μας απασχολούν όχι προφανώς υπό το πρίσμα της αρνητικότητας και της φοβίας, αλλά με το βλέμμα στις νέες ταυτότητες που δημιουργούνται. Το θετικό πνεύμα των παιδιών τις περισσότερες φορές δείχνει ότι και μία θετική κατεύθυνση, μια θετική αύρα για το φαινόμενο. Κάτι κινείται, κι ό,τι κινείται τουλάχιστον δεν χορταριάζει.

Τρέχει με τα χίλια ο ψηφιακός κόσμος γύρω μας

Η ψηφιοποίηση της ζωής μας τρέχει με τα χίλια. Αναγκαστικά όσο βελτιώνεται η τεχνολογία, αυξάνουν οι υπηρεσίες και γίνεται φανερό και το όφελος σε μείωση του κόστους και αύξηση των ταχυτήτων. Όσο περνάει ο καιρός όλο και περισσότερα πράγματα θα τα κάνουμε μέσα από υπολογιστές και σε πολλές περιπτώσεις μέσα από τα κινητά μας.

Κανένας φόβος και δυσθυμία επί αυτού. Η τεχνολογία είναι για να μας βοηθάει, για να κάνει τη ζωή μας πιο εύκολα. Και η όποια φοβία που επιβιώνει είναι κυρίως γιατί υπάρχει πολύς κόσμος που δεν είναι εκπαιδευμένος. Με δύο τρεις κινήσεις όμως, ας πούμε με αύξηση της εκπαίδευσης στα σχολεία, όλα θα βελτιωθούν, γιατί τα παιδιά εκπαιδεύουν και τους μεγαλύτερους.

Υπάρχει πάντως μία επιφύλαξη. Αναπτύσσεται ένα ρεύμα μεγάλης εμπιστοσύνης στην ίδια την ψηφιακή τεχνολογία που δεν συνδυάζεται πάντα και με την ίδια την ανάπτυξη της τεχνολογίας. Δεν είναι εύχρηστες όλες οι σελίδες ακόμα και μεγάλων εταιριών, ούτε μπορούν να γίνουν τα πάντα ηλεκτρονικά. Κι επίσης υπάρχουν και θέματα ασφαλείας που τείνουμε να τα υποτιμάμε. Αλλά κι αυτά δεν μπορούν να εμποδίσουν την εξέλιξη, Κάθε μέρα είμαστε όλο και πιο ψηφιακοί και μακάρι να γίνουν τελείως ψηφιακές όλες οι υπηρεσίες. 

Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ

fkaramitsos@yahoo.gr