Μία βόλτα στην αγορά για επιτόπιο ρεπορτάζ έδειξε ότι αυτή  εβδομάδα δεν πήγε τόσο καλό όσο η πρώτη. Τις πρώτες ημέρες ο κόσμος έδειξε ενδιαφέρον να βγει έξω και να βρει έναν ρυθμό κανονικότητας με μία περιήγηση στην αγορά της πόλης. Παράλληλα, είχε να κάνει και ψώνια που ως τότε δεν μπορούσε ή δεν ήθελε να τα κάνει αλλιώς. Αυτήν την εβδομάδα, θα μπορούσε κάποιος να εκτιμήσει ότι επανήλθε ένας ρυθμός μεν, αλλά πλέον ανακύπτουν και τα προβλήματα στα οποία πρέπει να συμπεριλάβουμε και τα μειωμένα έσοδα που έχουν τα νοικοκυριά.

Στο θέμα των προϋπολογισμών για τα νοικοκυριά, πρέπει να συμπεριλάβουμε και τη διπλή ανησυχία που υπάρχει πια στον κόσμο. Από τη μία η αβεβαιότητα για το μέλλον και την ύφεση, από την άλλη ο προβληματισμός που προκύπτει από τις κυβερνητικές προθέσεις για μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα και τη γενίκευση της μερικής απασχόλησης. Μία συστηματική μείωση της πλήρους απασχόλησης είναι βέβαιο ότι θα μειώσει τη ζήτηση και την κατανάλωση και θα πλήξει την αγορά και το εμπόριο.

Επανερχόμενοι τώρα στην αγορά των Ιωαννίνων, οι περισσότεροι καταστηματάρχες μας είπαν ότι το πρόβλημα έγκειται και στην έλλειψη στην εστίαση, στο κενό που αφήνεται όταν είναι κλειστά τα καφέ και οι χώροι για φαγητό και ποτό. Και είναι λογικό αυτό, γιατί είναι η κίνηση που δημιουργεί και την αγορά, είναι οι άνθρωποι που βγαίνουν συνολικά έξω που γίνονται και πελάτες.

Και είναι γι’ αυτό άλλωστε που δεν είναι πολλές οι διαμαρτυρίες για το πρόωρο σχετικά άνοιγμα της εστίασης. Οι περισσότεροι καταλαβαίνουν ότι κλεισμένοι μέσα στα σπίτια, χάνουμε την αγορά και την οικονομία. Όπως έχουμε ξαναπεί πολλές φορές πρόκειται για μία από τις κορυφαίες αντιφάσεις και διλήμματα του καιρού μας. 

Το μεγάλο ζήτημα της πρόσβασης σε δεδομένα

Θυμάμαι κάποια στιγμή άρχισαν να δημοσιοποιούνται πολλά στατιστικά δεδομένα. Υπήρξε η αύξηση της ψηφιακότητας, η ακόμα μεγαλύτερη αύξηση της πρόσβασης στο δίκτυο και σε βάσεις δεδομένων και η εισαγωγή ρυθμίσεων κυρίως από την Ευρωπαϊκή Ένωση για δημοσιότητα και διαφάνεια στα προγράμματα και τις δράσεις.

Αρχίσαμε να δημοσιοποιούμε στοιχεία στις εφημερίδες αξιοποιώντας υλικό που σπάνια είχαμε παλιότερα στη διάθεσή μας, οι πολιτικοί που ήθελαν- γιατί οι περισσότεροι δεν ήθελαν- μπορούσαν να επιχειρηματολογήσουν με νούμερα και οι πολίτες αν ήθελαν σχημάτιζαν εικόνα μόνοι τους. Θυμάμαι την πρώτη φορά που βρήκαμε τα στοιχεία της απορρόφησης των ευρωπαϊκών κονδυλίων στα τέλη του ’90 αρχές 2000. Ε, για κάποιους αρμόδιους τα νούμερα διαβάζονταν… κι αλλιώς.

Η πρόσβαση σε δεδομένα και στοιχεία είναι από τα μεγαλύτερα σήμερα ζητήματα για τις δημοκρατίες μας. Η δημοσιοποίηση στον Τύπο είναι ένα δεύτερο σχετικό θέμα. Κι ίσως εκεί να είναι κι ένας δείκτης πλέον: Ποιος δημοσιοποιεί τα στοιχεία, πώς τα βρίσκει ο πολίτης και πώς διαμεσολαβεί και φιλτράρει ο πολίτης. 

Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ

fkaramitsos@yahoo.gr