Σταλμένο σε μένα από τον αγαπητό…

«Φίλε μου, όποια δουλειά και αν κάνεις, πρέπει να την κάνεις με μυαλό και αγάπη για ό,τι κάνεις. Μάθε να είσαι ωφέλιμος, να ακολουθείς την καρδιά σου.

Με ό,τι και αν καταπιαστείς, πρέπει να γίνεις ο καλύτερος του είδους σου. 

Όσο ψηλότερα ανεβαίνεις να κοιτάς και προς τα κάτω. Να κοιτάς με καλοσύνη, ευγένεια, αγάπη, σεμνότητα, με ξάστερο βλέμμα. Το βλέμμα του νέου, που δεν θέλει να έχει πατερίτσες για να περπατάει στη ζήση του.

Γιατί  αυτός ο νέος ξέρει πως αν του κλωτσήσουν τις πατερίτσες, θα μπορούν να τον ποδοπατήσουν. 

Γιατί αυτός ο νέος ξέρει ν' αποφεύγει τα στενά μυαλά, τα ψεύτικα χαμόγελα της υποκρισίας, της δουλοπρέπειας. Σέβεται τον εαυτό του, τη θέση του στην κοινωνία, σέβεται όλους όσους τον πλησιάζουν.

Γιατί αυτός ο νέος ξέρει να μένει μακριά από τα άδεια βλέμματα, από τους δήθεν μεγάλους, από τους τάχατες … 

Γιατί αυτός ο νέος ξέρει να κοιτάει ψηλά, να ακολουθάει τις ωφέλιμες σκέψεις, να διαλέγει τους δρόμους της αρετής, να έχει μέσα του την ανυποκρισία της νιότης. 

Γιατί αυτός ο νέος, μετράει την παρουσία και όχι τα λόγια. 

Γιατί αυτός ο νέος, έμαθε, μαθαίνει ό,τι κάνει, να το κάνει με καρδιά και τίποτε δεν μπορεί να τον φοβίζει».

Τέτοιους νέους έχουμε και αν "κάποιοι" δεν τους βλέπουν, ας ανοίξουν τα δυο τους μάτια και τα μάτια της καρδιάς που ξέρει, που έμαθε ν' αγαπά. 

Για την αντιγραφή: 

Γιώργος Μακρίδης