Χρειάστηκαν πολύ λίγες μέρες, το σαββατοκύριακο στην ουσία που περάσαμε, για να μπούμε σε φάση συναγερμού για την πορεία της πανδημίας στη χώρα μας. Ήδη από το τέλος της προηγούμενης εβδομάδας είχε διαφανεί ότι ο ρυθμός εμβολιασμού δεν είναι ο επιθυμητός και ότι σαφώς επηρεάζεται κατ’ επέκταση και η κοινωνική με την οικονομική ζωή του τόπου. Η αύξηση των κρουσμάτων τις τελευταίες ημέρες συν την απειλητική αυξητική τάση της παραλλαγής Δέλτα, φάνηκε ότι πυροδότησαν και πολιτικές εξελίξεις με τον πρωθυπουργό να σηκώνει τους τόνους προς την αντιπολίτευση- η οποί απάντησε σε ανάλογα υψηλούς τόνους- και παράλληλα ξεκίνησαν οι συσκέψεις συντονισμού με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, κάτι που μάλλον έπρεπε να είχε γίνει νωρίτερα.
Ως ένα βαθμό, οι εξελίξεις δεν είναι πρωτόγνωρες. Ανάλογη είναι η κατάσταση και σε πολλές άλλες χώρες της Ευρώπης όπου επίσης ανησυχούν για τις τάσεις αυξημένης μετάδοσης σε όσους δεν έχουν εμβολιαστεί. Το ελληνικό πρόβλημα είναι ότι πέφτει ο ρυθμός εμβολιασμού την ώρα που έχουν ανοίξει σχεδόν όλες οι δραστηριότητες συν ο τουρισμός βέβαια. Αυτή η κατάσταση μπορεί να δώσει εξελίξεις για αυτό και σωστά κινητοποιείται ο κρατικός μηχανισμός.
Ένα κεντρικό ερώτημα είναι αν μειώνονται οι «δεξαμενές» όσων θα μπορούσαν να κάνουν το εμβόλιο. Φαίνεται ότι όχι. Υπάρχει όμως πολύς κόσμος που καθυστερεί είτε από επιφυλακτικότητα είτε γιατί δεν το θεωρεί σημαντικό. Εδώ το πρόβλημα είναι ότι για ένα μεγάλο ποσοστό, σχεδόν 30% του πληθυσμού, ο στόχος της γενικής ανοσίας δεν ταυτίζεται με τους προσωπικούς και ατομικούς στόχους. Όσοι νομίζουν ότι θα μπορούσαν να εμβολιαστούν και τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο ενώ δικαιούνται να το κάνουν σήμερα, δεν υπολογίζουν τους κινδύνους από τη διατήρηση σε υψηλό επίπεδο του ιικού φορτίου μέσα στην κοινότητα. Όσο ο ιός υπάρχει σε υψηλά επίπεδα, όλο και περισσότερος κόσμος, εμβολιασμένος μάλιστα, θα φοβάται να δραστηριοποιηθεί κάτι που θα επιφέρει πλήγμα στην αγορά. Είναι αυτή η αίσθηση του «παγώματος» που διατηρείται ακόμα σε πολλές κοινωνικές πτυχές.
Το ότι σε αυτή τη φάση, η λύση είναι ο εμβολιασμός δεν συγκινεί το 90% της κοινωνίας, για να πούμε ένα ποσοστό που θα έμοιαζε λογικό σε άλλες περιστάσεις. Κι εκεί είναι το πρόβλημα…
Δύσκολα η τουριστική αγορά
Δεν χρειάζεται και κάποια ενδελεχή έρευνα για να φανεί αυτό που φαίνεται με την πρώτη ματιά: Η αγορά δεν κινείται καλά. Η τουριστική αγορά ειδικά μοιάζει σαν να είναι ακόμα σε φάση Μαΐου άλλων εποχών. Ο κόσμος ακόμα κι αν αυξάνεται τα σαββατοκύριακα, δεν κινείται πολύ, δεν καταναλώνει, κάνει προσεκτικά βήματα.
Είναι ένας συνδυασμός υγειονομικών μέτρων και επιφυλάξεων για το αν αξίζει να ξοδέψεις αυτό το καλοκαίρι.
Μέτρα τηρούν οι περισσότεροι, είναι φανερό. Και το κάνουν και οι εμβολιασμένοι που σημαίνει ότι δεν πείθονται ότι όλα πάνε καλύτερα. Αλλά και το οικονομικό είναι ζήτημα. Αν ο κόσμος δεν είναι χαλαρός και δεν έχει εμπιστοσύνη και ψυχολογία χαλάρωσης, δεν πρόκειται να ξοδέψει κιόλας.
Μπορεί με πιο μαζικό τουρισμό από το εξωτερικό τις επόμενες εβδομάδες να αλλάξει το κλίμα, αν και μάλλον θα αυξηθεί η ανησυχία για τη μετάδοση παρά θα μειωθεί.
Αλλά και οι επιχειρήσεις, ίσως να πρέπει να προσαρμοστούν. Ακριβές ξαπλώστρες πχ στις παραλίες δεν είναι καθόλου πια ελκυστικές. Παίρνω την πετσέτα μου και πάω σε άλλη παραλία, λένε πολλοί. Όπως και ακριβά δωμάτια χωρίς υψηλές παροχές, δεν βρίσκουν εύκολα πελάτες.
Φέτος, ίσως να ήταν μία ευκαιρία να επιδοτηθούν οι Έλληνες για να κάνουν διακοπές μέσω ενός ανοιχτού «Κοινωνικού Τουρισμού». Θα έδινε μεγάλη ώθηση στην αγορά.
Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
fkaramitsos@yahoo.gr
ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ
