Ότι έγιναν παρεμβάσεις και γίνονται για τη βελτίωση των σχολικών υποδομών, είναι γεγονός αναντίρρητο…
Θα λέγαμε μάλιστα, πως πάντα γινόταν από όλες τις δημοτικές αρχές, για να μην αδικήσουμε κανέναν…
Όμως, επειδή κάθε χρόνο βρισκόμαστε στο σχολικό συγκρότημα της Ακαδημίας, για τον πρώτο αγιασμό της χρονιάς, όπως και χθες, μας φαίνεται υπερβολικό και τελείως άκαιρο, να μιλούν σήμερα στον δήμο Ιωαννιτών για παρεμβάσεις βελτίωσης των υποδομών στις σχολικές αυλές και ειδικά μέσα από την αυλή της Ακαδημίας…
Το συγκεκριμένο συγκρότημα μάλιστα παρουσιάστηκε πριν από έναν περίπου χρόνο, σε εκδήλωση στην περιφέρεια Ηπείρου, ως ο χώρος μίας μεγάλης προτεινόμενης παρέμβασης λειτουργικής και αισθητικής, που θα αλλάξει την εικόνα, όχι μόνο στον αύλειο χώρο, αλλά σε όλη την περιοχή…
Αυτό που εξακολουθεί να υφίσταται βέβαια στην Ακαδημία, είναι ντροπιαστικό για όλους μας και δευτερευόντως είναι άκρως επικίνδυνο για τα παιδιά…
Από πού να ξεκινήσει κάποιος; Από τις σπασμένες πλάκες στο μπροστινό τμήμα της αυλής; Από τη χωμάτινη επιφάνεια, που είναι ιδανική μόνο για γουρούνια ή σκυλιά;
Ή μήπως από τις μπασκέτες στην πίσω πλευρά του συγκροτήματος, που είναι έτοιμες να πέσουν στα κεφάλια των παιδιών;
Είναι μία σχολική αυλή που παρουσιάζει εικόνα πλήρους εγκατάλειψης, λειτουργικής και αισθητικής και απορούμε ειλικρινά γιατί δε βρέθηκε κανείς να συμμαζέψει αυτό το χάλι, έστω την τελευταία στιγμή, πριν ξεκινήσει η χρονιά…
Αφήστε δε, που σε μία γωνιά του συγκροτήματος, στην μπροστινή πλευρά επί της Δωδώνης, έχει μαζευτεί ένας σωρός από σπασμένα θρανία, καρέκλες και παλιά βιβλία, που προφανώς δεν τα χρειάζονται πλέον, αλλά δε βρέθηκε και κανείς να τα μαζέψει…
Όποιος έχει αντίρρηση, μπορεί να επισκεφθεί το χώρο και θα διαπιστώσει αν λέμε αλήθεια ή όχι…
Εμείς ανήκουμε σε εκείνους που λένε ευτυχώς, που κάποιοι κατάλαβαν τι πρέπει να γίνει και προχώρησαν στην κοπή των δένδρων στο παραλίμνιο…
Και όχι σε εκείνους που ενώ μπορεί να μην έχουν πατήσει ποτέ το πόδι τους στον παραλίμνιο πεζόδρομο – ποδηλατόδρομο ή να θέλουν … ταξί για να τον βρουν, έχουν την άποψη, ότι κακώς κόβονται οι λεύκες που φυτεύτηκαν προ 20ετίας και υψώθηκαν στα 20 και 30 μέτρα…
Δεν έτυχε να πάει κανείς από αυτούς λίγο μετά από κάποιο μπουρίνι στην περιοχή για να καταλάβει για ποια συνθήκη επικινδυνότητας μιλούσαμε κι εμείς και πολλοί άλλοι χρήστες του πεζόδρομου…
Είχαμε γράψει πολλές φορές, ότι πρέπει να βρεθεί άμεσα λύση, να κλαδευτούν ή και να κοπούν τα δένδρα αυτά, που είναι άκρως επικίνδυνα για τη σωματική ακεραιότητα των πολιτών, ακόμη και σε ήπιες καιρικές συνθήκες και ευτυχώς, που γίνεται…
Εκτελούνται εργασίες τις τελευταίες ημέρες και ευχόμαστε, αφού ολοκληρωθούν, να προχωρήσει το συντομότερο η φύτευση νέων δένδρων, που θα είναι ανθεκτικά στις ακραίες καιρικές συνθήκες και θα μεγαλώσουν γρήγορα…
Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ
