«Στα μάτια της Μαχσά, βλέπω την επτάχρονη κόρη μου, που θα μπορούσε να είναι στη θέση της…», λέει ο Σαπούρ και βουρκώνει, αδυνατώντας να κρατήσει τα δάκρυά του για την κατάσταση που επικρατεί στην πατρίδα του, στο Ιράν, μετά την παλλαϊκή εξέγερση και τον ξεσηκωμό γυναικών και ανδρών, μελών μίας κοινωνίας που αναζητά τις πραγματικές ελευθερίες και τον ανθρωπισμό.

Ο Σαπούρ είναι από το Ιρανικό Κουρδιστάν και μένει τα τελευταία πέντε χρόνια στα Γιάννενα, όπου και εργάζεται στην εταιρεία «Νιτσιάκος». Ήρθε στην Ελλάδα μαζί με τη γυναίκα του Φεράσετ και τη μόλις δύο ετών κόρη τους, περπατώντας για ένα μήνα μέσα από τα βουνά του Ιράν προς την Τουρκία και από εκεί προς τα σύνορα της Τουρκίας με την Ελλάδα στον Έβρο.

Μετά από μία 10ήμερη παραμονή σε κέντρο υποδοχής, έφτασε στην δομή φιλοξενίας προσφύγων «Αγία Ελένη» όπου παρέμεινε για δύο χρόνια και εδώ και δύο χρόνια διαμένει σε διαμέρισμα στην περιοχή του «Άλσους».

Ο Σαπούρ εργαζόταν ως δημοσιογράφος σε τηλεοπτικό σταθμό στο ιρανικό Κουρδιστάν, αλλά μην αντέχοντας άλλο την κατάσταση επέλεξε το δρόμο της προσφυγιάς. Πίσω όμως είναι η δική του οικογένεια και η οικογένεια της συζύγου του, για τους οποίους αγωνιούν.

Τον συναντήσαμε στο «Άλσος» λίγο πριν πάει με τη σύζυγό του στο σχολείο για να παραλάβουν την επτάχρονη κόρη τους, που ακολουθεί το Ολοήμερο πρόγραμμα στην Α΄ τάξη του Δημοτικού γιατί έτσι μπορεί και προετοιμάζεται για την επόμενη μέρα.

«Της αρέσει πάρα πολύ το σχολείο, μιλά πολύ καλά τα ελληνικά, έχει πολλούς φίλους και μένει στο Ολοήμερο γιατί εμείς δεν μπορούμε να τη βοηθήσουμε στο σπίτι με τα μαθήματά της», μας λέει ο Σαπούρ.

Η συζήτηση επικεντρώνεται στην κατάσταση που επικρατεί στο Ιράν, τους λόγους που οδήγησαν στην εξέγερση και στο αν ο ίδιος έχει επαφή με τους συγγενείς του στο Ιράν.

«Εδώ και 43 χρόνια οι μουλάδες στο Ιράν έχουν προκαλέσει μία πολύ κακή κατάσταση. Στο Ιράν οι γυναίκες αντιμετωπίζονται διαφορετικά, τις βλέπουν με διαφορετικό τρόπο, δεν είναι ελεύθερες, όπως σε όλον τον ελεύθερο κόσμο. Μία γυναίκα που δεν είναι ελεύθερη, δεν μπορεί να μεγαλώσει τα παιδιά της με ελευθερία. Πλέον όλοι ξέρουν τι γίνεται στο Ιράν και δεν υπάρχουν δικαιολογίες, για κανέναν. Όλοι πρέπει να αντιδράσουν και γι’ αυτό ο κόσμος είναι στους δρόμους γιατί θέλει ελευθερία. Ο θάνατος της Μαχσά είναι η πρώτη σπίθα μίας μεγάλης φωτιάς, που είμαι σίγουρος ότι θα οδηγήσει σε μία καλύτερη κατάσταση στο Ιράν», προσθέτει ο Σαπούρ.

Επικοινωνία

με δυσκολία

Ρωτάμε τον Σαπούρ αν μιλά με τους δικούς του ανθρώπους στο Ιράν, πόσο συχνά και τι του μεταφέρουν για τις εικόνες των τελευταίων ημερών. «Με τους γονείς μου έχω αρκετές ημέρες να μιλήσω. Δεν υπάρχει ίντερνετ πλέον στο Ιράν και οι επικοινωνίες είναι δύσκολες. Επικοινώνησα πριν πέντε ημέρες με τον αδελφό μου και το πρώτο που μου είπε, ήταν να μη μιλήσουμε για την πολιτική κατάσταση, γιατί οι επικοινωνίες παρακολουθούνται», λέει και απευθύνει έκκληση και στους Έλληνες αλλά και σε όλον τον κόσμο να βοηθήσουν την πατρίδα του.

«Αν οι Ιρανοί είναι ελεύθεροι, η κατάσταση στο Ιράκ θα είναι καλύτερη. Το ίδιο θα γίνει και στη Συρία, στο Αφγανιστάν στη Μ. Ανατολή. Αν η κατάσταση ομαλοποιηθεί, η Ελλάδα θα έχει λιγότερα προβλήματα με τον μεγάλο αριθμό προσφύγων, που φιλοξενεί. Είναι πολύ εύκολο να βοηθήσουμε όλοι, να επικοινωνήσουμε στον κόσμο ποια είναι η κατάσταση στο Ιράν και πόσο μεγάλη σημασία έχει να αλλάξει. Αν αυτό γίνει, εμείς δεν έχουμε κανένα λόγο να είμαστε στην Ελλάδα ή σε άλλη χώρα. Θα επιστρέψουμε στην πατρίδα μας για να ζήσουμε με τους δικούς μας ανθρώπους», καταλήγει.

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ