Η αλήθεια είναι ότι έχει παρέλθει η εποχή που μια επίσκεψη πρωθυπουργού ήταν από μόνη της είδηση. Είναι τόσο εύκολο πλέον να επικοινωνήσει ο πρωθυπουργός κατευθείαν με την κοινή γνώμη που οι περιοδείες ειδικά στην προεκλογική περίοδο δεν χρειάζεται να επιτελούν έναν τέτοιο ρόλο. Πλέον, είναι αμιγώς συμβολική η λειτουργία τους. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρόκειται να ακούσουμε κάτι νέο σήμερα από τον Κ. Μητσοτάκη. Είναι τόσο έντονη η κομματική σύγκρουση που κάθε αρχηγός θέλει να διαφοροποιείται με κάτι πρωτότυπο πάνω στο τραπέζι.

Αν ερχόταν ο πρωθυπουργός ένα δύο μήνες πριν, ίσως η ατζέντα που θα έμπαινε από τους τοπικούς φορείς να ήταν πιο αναμενόμενη. Ο δρόμος Ιωάννινα –Κακαβιά, η παραλίμνια οδός και άλλα ανάλογα θέματα που τα έχουμε συζητήσει πολλές φορές. Λογικά θα γίνουν αναφορές και σε αυτά αφού επισκέπτονται την περιοχή και πολλοί υπουργοί. Κατά τα άλλα, η προεκλογική μάχη έχει έναν κεντρικό χαρακτήρα και πολλά αναμένεται να αποτελούν μέρος και της κεντρικής καμπάνιας της ΝΔ.

Αν θέλαμε πάντως να διαφοροποιηθούμε εδώ στην Ήπειρο ίσως να ήταν μία ευκαιρία να θέσουμε στον πρωθυπουργό πιο εναλλακτικά κάποιο ερώτημα θα ήταν το πώς βλέπει ως αντίληψη την ανάπτυξη της Ηπείρου.Όχι μόνο ως μία συσσώρευση έργων που καλά είναι και αυτά προφανώς, αλλά ως φιλοσοφία και σχεδιασμό. Υπάρχει ένα μέλλον για περιοχές σαν την Ήπειρο ώστε να διατηρήσουν τα ξεχωριστά χαρακτηριστικά τους και πώς θα μπορούσε να επιτευχθεί κάτι τέτοιο;

Τα αδέσποτα στους δρόμους

Έχω μία γάτα αδέσποτη στον δρόμο μου που την λογίζω κάπως σαν σύμβολο αισιοδοξίας. Όταν τη συναντώ αισθάνομαι χαρούμενος που έχει επιβιώσει και συνεχίζει τη ζωή της. Είναι τόσοι οι κίνδυνοι για τα αδέσποτα στους δρόμους μας. Είναι γκρι σχεδόν γιατί έχει λερωθεί το άσπρο χρώμα της, αδύνατη και φαγωμένη στα αυτιά και την ουρά από τις μάχες με τις άλλες γάτες. Είναι όμως μία αληθινή μαχήτρια που το παλεύει. Μ’ αρέσει τόσο να τη συναντώ.

Τώρα εμφανίστηκε και μία ακόμα λευκή γάτα, πιθανόν κόρη της. Τον χειμώνα της άφηνα φαί στην πυλωτή γιατί την έβλεπα μικροκαμωμένη και αδύνατη. Αλλά είχε πάντα ένα χαρούμενο και γλυκό βλέμμα και την συναντούσα και σε άλλους δρόμους που αφήνουν φαγητό οι φιλόζωοι. Επιβίωνε. Χτες την είδα σε ένα πάρκο, πολύ μεγαλύτερη πια και περίεργη να κάνει ανακαλύψεις.

Νομίζω ότι οι γάτες που ζουν αδέσποτες στις πόλεις μας, είναι μικρά ξωτικά που υπάρχουν για να μας θυμίζουν ότι δεν είναι μόνο οι άνθρωποι σε αυτόν τον πλανήτη και ότι κάτι πρέπει να κάνουμε για να συμβιώσουμε αρμονικά όλοι μαζί. Είναι μια ρομαντική μου συνθήκη να φαντάζομαι έτσι τα ζώα στους δρόμους. Μακάρι να ξανασυνταντήσω κι αύριο τις δύο γάτες στους δρόμους. Στέλνουν χαιρετίσματα στη δκιά μου στο σπίτι.

Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ

fkaramitsos@yahoo.gr