Η ώρα της κάλπης και της ψήφου των εκλογέων έφτασε και την Κυριακή από τις επτά το πρωί έως τις 7 το απόγευμα, εκατομμύρια πολίτες με δικαίωμα ψήφου σε ολόκληρη τη χώρα καλούνται να επιλέξουν στην κάλπη το κόμμα που τους εκπροσωπεί και σε δεύτερη φάση, τον ή τους υποψηφίους βουλευτές που θα «σταυρώσουν».

Ένα από τα μεγάλα ερωτήματα που σχετίζονται με τις εκλογές είναι αναμφίβολα το ποσοστό της συμμέτοχής και αντίστοιχα της αποχής, που όπως έχει αποδειχθεί διαχρονικά επηρεάζει σε σημαντικό βαθμό το τελικό αποτέλεσμα.

Στην Ήπειρο και στο νομό Ιωαννίνων, το ποσοστό της αποχής στις εκλογές του Ιουλίου του 2019 έφτασε το 42% από τα μεγαλύτερα που καταγράφηκαν ποτέ στην τοπική πολιτική ιστορία, ακολουθώντας όμως και μία πανελλαδική τάση.

Η μακροσκοπική εικόνα που έχει κάποιος, παρακολουθώντας τις πολιτικές εξελίξεις και τη δραστηριότητα κομμάτων και υποψηφίων, οδηγεί σε μία πρώτη εκτίμηση, ότι η αποχή θα είναι και στις εκλογές της 21ης Μαΐου, σε υψηλά ποσοστά.

Σημαίνει όμως αυτόματα, ότι οι πολίτες δεν ενδιαφέρονται και για τις εκλογές ή ότι σίγουρα δε θα προσέλθουν να ψηφίσουν; Απευθυνθήκαμε το πρωί της Παρασκευής στα εκλογικά περίπτερα και στους ανθρώπους που έχουν αναλάβει να βοηθήσουν στην προώθηση του υλικού και των θέσεων των κομμάτων, σε εθελοντική βάση, ρωτώντας τους αν διαπιστώνουν πως υπάρχει πραγματικό ενδιαφέρον για τις εκλογές ή όχι. Οι απαντήσεις θα μπορούσε να πει κάποιος, ότι είχαν δύο παρόμοια σκέλη. Το πρώτο, ότι γενικά ο κόσμος ενδιαφέρεται για τις εκλογές, ακόμη κι αν δεν το δείχνει φανερά είτε παίρνοντας δηλαδή το υλικό των κομμάτων είτε όχι.

Το δεύτερο αφορά στους νέους, που δε δείχνουν να ενδιαφέρονται και τόσο, με την εκτίμηση να είναι, ότι ένα μεγάλο ποσοστό της κρίσιμης για το αποτέλεσμα μάζας των 440.000 περίπου νέων ψηφοφόρων, που έχουν δικαίωμα ψήφου για πρώτη φορά, δε θα προσέλθουν καν στις κάλπες.

Πέρασαν οι εποχές

της αφισορύπανσης

Θα έλεγε κάποιος επίσης, ότι οι εκλογές του 2023 διαφέρουν σε πάρα πολλά από κάθε προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση. Καταρχάς είναι η προεκλογική περίοδος στην οποία παρατηρήθηκε η μικρότερη, ιστορικά αφισορύπανση σε όλη την επικράτεια και όχι μόνο στα Ιωάννινα. Τα κόμματα επένδυσαν σε άλλες μεθόδους προώθησης των μηνυμάτων τους και κυρίως στα ψηφιακά μέσα και στη σύγχρονη τεχνολογία, ενώ και η τηλεόραση εξακολουθεί να παίζει σημαντικό ρόλο στην προώθηση των θέσεων και του προγράμματος κάθε κόμματος.

Κάποιοι υποψήφιοι κυκλοφόρησαν, διένειμαν ή απέστειλαν φυλλάδια για την υποψηφιότητά τους, ενώ επίσης και αυτοί επένδυσαν στα ψηφιακά μέσα, αν και τουλάχιστον στην περιφέρεια ήταν εξαίρεση εκείνοι που προτίμησαν εφαρμογές όπως το ΤikTok, που έκανε θραύση στις ηγεσίες των κομμάτων.

Συγκεντρώσεις τέλος…

Σταδιακά επίσης και με την πάροδο των ετών, ένα στοιχείο που διαφοροποιεί την κάθε νέα εκλογική αναμέτρηση είναι αυτό των κεντρικών προεκλογικών συγκεντρώσεων των αρχηγών των κομμάτων στα μεγάλα αστικά κέντρα, σε πλατείες που γέμιζαν ασφυκτικά από κατοίκους, αλλά και μεταφερόμενους με χιλιάδες λεωφορεία και Ι.Χ ψηφοφόρους, από άλλες περιοχές.

Οι εποχές βέβαια των μεγάλων συγκεντρώσεων της δεκαετίας του ’80, του ’90, μέχρι και τη δεκαετία του 2000 έχουν περάσει ανεπιστρεπτί και αυτό φάνηκε ήδη από τις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις. Πλέον όμως θα έλεγε κανείς, ότι η επιλογή είτε συγκεντρώσεων σε μικρούς ανοιχτούς χώρους, σε συνοικίες πόλεων ή σε πεζοδρόμους, ή ακόμη σε επιλεγμένες κωμοπόλεις, όπου είναι εύκολο να συγκεντρωθεί μία μάζα 500 – 1000 ανθρώπων, είτε σε συνεδριακά κέντρα και κλειστές αίθουσες, που δίνουν τη δυνατότητα για συγκεκριμένο και μετρήσιμο αριθμό πολιτών, είναι μία συνήθεια που θα συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια.

Ακόμη και η επιλογή των κεντρικών προεκλογικών συγκεντρώσεων με τις οποίες ολοκληρώνεται η προεκλογική εκστρατεία των κομμάτων, γίνεται σε χώρους, που δεν είναι αχανείς, ώστε τουλάχιστον τα τηλεοπτικά πλάνα να δείχνουν κατάμεστες πλατείες, με χιλιάδες κόσμου.

Δείγμα αδιαφορίας των πολιτών λένε πολλοί, δείγμα ωριμότητας της ελληνικής κοινωνίας που ασχολείται μεν με τις εκλογές, αλλά σίγουρα δε… σκοτώνεται κιόλας στις πλατείες ή στα καφενεία, λένε κάποιοι άλλοι. Η αλήθεια ως συνήθως, βρίσκεται πάντα κάπου στη μέση.

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ