Αποφασισμένη να προχωρήσει στην εφαρμογή του Νόμου 4830/2021 για τα ζώα συντροφιάς φέρεται η πολιτική ηγεσία του υπ. Εσωτερικών με την αρμόδια Ειδική Γραμματεία για την προστασία των ζώων συντροφιάς που έχει συσταθεί στο υπουργείο, να μην κάνει βήμα πίσω στις εκκλήσεις και στις επισημάνσεις της επιστημονικής κοινότητας για διορθώσεις επί των πρόδηλων σφαλμάτων που απειλούν το περιεχόμενο του Νόμου κυρίως όμως να δημιουργήσουν τελικά μεγαλύτερο πρόβλημα με τα αδέσποτα από αυτό που επιχειρεί να λύσει.

Με την ανακοίνωση της πλήρους εφαρμογής του Νόμου, συμπεριλαμβανομένων των άρθρων που είχαν τεθεί σε αναστολή από το 2021 από τις αρχές του έτους, οι αντιδράσεις της επιστημονικής κοινότητας αλλά και συγκεκριμένων ομάδων και κατηγοριών όπως της κυνηγετικής οικογένειας, έγιναν ακόμη περισσότερες, όμως παρότι όλοι διαπιστώνουν και τις ελλείψεις και τις ασάφειες που υπάρχουν, η πολιτική ηγεσία δε δείχνει διατεθειμένη να κάνει βήμα πίσω.

Την αίσθηση αυτή αποκόμισαν και τα μέλη της αντιπροσωπείας του ΓΕΩ ΤΕΕ που συναντήθηκαν με την Ειδική Γραμματέα κα Δημοπούλου. Μία συνάντηση που όπως σημείωσε η Ηλιάνα Τσολιού, κτηνίατρος και Γεν. Γραμματέας του Δ.Σ του ΓΕΩ ΤΕΕ, ήταν η πρώτη μετά από τρία τρία χρόνια από τη σύσταση της Ειδικής Γραμματείας και την ψήφιση του Νόμου…

Η κα Τσολιού μιλώντας στο ITV αναφέρθηκε στο περιεχόμενο της συνάντησης κυρίως όμως στις ενστάσεις και στα επιχειρήματα του επιστημονικού φορέα που εκπροσωπεί τους κτηνιάτρους για τις προβλέψεις του Νόμου που χαρακτηρίζεται ως παγκόσμια πρωτοτυπία.

Η πρώτη διαφωνία αναφέρεται στο ότι κακώς η αρμοδιότητα μεταφέρθηκε από το υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης στο υπ. Εσωτερικών. Μία δεύτερη αντίθεση είναι και η πρόβλεψη της εμπλοκής Νομικών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου και ΜΚΟ στις συμβάσεις με τους δήμους, οι οποίοι όμως διαθέτουν ήδη καταφύγια – κυνοκομεία.

«Τώρα όμως έρχονται και τα χρήματα και το νομικό πλαίσιο για τον έλεγχο και τη λογοδοσία των ΜΚΟ απουσιάζει», σημείωσε.

Παράλληλα, το ΓΕΩ ΤΕΕ επισημαίνει πως αντιτίθεται στο οριζόντιο μέτρο της υποχρεωτικής στείρωσης των ζώων, κάτι που αντίκειται στην επιστημονικότητα του επαγγέλματος του κτηνιάτρου.

«Όλα τα ζώα συντροφιάς πρέπει να σημαίνονται με ευθύνη του ιδιοκτήτη. Οι κτηνίατροι ενημέρωναν και εξακολουθούν να ενημερώνουν για την υποχρεωτικότητα της σήμανσης, αλλά δεν μπορούν να καταστούν νομικά υπόλογοι. Κάθε ζώο έχει δικαίωμα στην κτηνιατρική περίθαλψη και φροντίδα, ανεξάρτητα αν έχει σημανθεί ή όχι και ο κτηνίατρος είναι υποχρεωμένος να την παρέχει, χωρίς να διώκεται με πρόστιμο», τόνισε η κα Τσολιού.

Το γενετικό υλικό

και το «χαράτσι»

Η λήψη του γενετικού υλικού ως αντίμετρο για την υποχρεωτική στείρωση και η αποστολή του σε τράπεζα γενετικού υλικού όχι μόνο δε θα έχει αποτέλεσμα αλλά ως διαδικασία ρίχνει όλη την ευθύνη στους κτηνίατρους, αποζημιώνοντάς τους με μια πενιχρή αμοιβή, σημείωσε η κα Τσολιού, προσθέτοντας πως όλη αυτή η διαδικασία αποτελεί και την επιβολή ενός μέτρου εισπρακτικού χαρακτήρα – ένα ακόμη χαράτσι που πάρα πολλοί ιδιοκτήτες ζώων δε μπορούν και δε θα το καταβάλλουν.

Η λειτουργία της Τράπεζας γενετικού υλικού στην Ακαδημία Αθηνών και ο παραγκωνισμός των δυο Κτηνιατρικών Σχολών της χώρας, καθώς και το υψηλό κόστος δημιουργίας της σε καιρούς που η «δημόσια επιστημονική έρευνα» υποχρηματοδοτείται, ήταν άλλη μια πτυχή που έθιξε το ΓΕΩ ΤΕΕ.

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ