Ας μην γελιόμαστε, το αεροδρόμιο Ιωαννίνων ουδέποτε ήταν θέμα αρμοδιότητας των τοπικών αρχών. Πάντα του κράτους ήταν. Και ίσως και σωστά γιατί πρόκειται για ευαίσθητη υπηρεσία, από αυτές που θα χαρακτηρίζαμε εθνική υπόθεση. Άλλο που άλλαξαν πια τα πράγματα. Η σύγχρονη οικονομία σου λέει πλέον ότι ένα αεροδρόμιο είναι μία ακόμα επιχείρηση κι έτσι πρέπει να προσεγγίζεται. Κι ας μην ξεχνάμε ότι αυτό ξεκίνησε και στα καθ’ημάς με τη δημιουργία του νέου αεροδρομίου των Αθηνών.

Τι μας δίδαξε η λειτουργία του «Ελ. Βενιζέλος»; Ότι είναι καλύτερη η διαχείριση από ένα σχήμα στο οποίο υπάρχουν ιδιωτικά κεφάλαια. Μα, δεν θα μπορούσε να γίνει μία ανάλογη διαχείριση και από μία αμιγώς δημόσια επιχείρηση; Φυσικά και θα μπορούσε. Δεν είναι θέσφατο η βελτίωση των υπηρεσιών από τις ιδιωτικές εταιρίες. Όμως στην Ελλάδα, οι δημόσιες επιχειρήσεις, δεν κατάφεραν να κάνουν ένα βήμα μπροστά όταν μπορούσαν και ήταν καλύτερες οι συνθήκες στην οικονομία, στη δεκαετία πχ του ’80.

Υπό κάποια έννοια, μακάρι να γινόταν «δημοτικό» το αεροδρόμιο Ιωαννίνων. Να μπορούσε να μπει δηλαδή υπεύθυνος ο Δήμος και να σταματούσε όλη αυτή η ιστορία με τις αέναες διαπραγματεύσεις ακόμα και για ένα ραδιοβοήθημα. Οι δήμοι έχουν εξαντληθεί από τις τεράστιες περικοπές στα έσοδά τους κι από τον αποκλεισμό από προσλήψεις. Παρ’ όλα αυτά, οι δήμοι είναι μία δύναμη πραγματική. Είναι κοντά στην κοινωνία, έχουν δυνατότητες που μπορεί να βρίσκονται και εν υπνώσει σήμερα, όπως η αναξιοποίητη ακίνητη περιουσία, μπορούν να κινητοποιήσουν τον κόσμο.

Θα μπορούσε σήμερα η Πολιτεία, να δώσει ώθηση στους δήμους για την αξιοποίηση δημόσιων δομών και κρατικών υπηρεσιών. Θα ήταν κι αυτή μία εναλλακτική μορφή αξιοποίησης των πόρων του νέου υπερταμείου, πέρα από τις ιδιωτικοποιήσεις.

Αλλά υπάρχουν πολλοί αστερίσκοι μέχρι να φτάσουμε σε αυτό το σημείο. Κι ένας τέτοιος αστερίσκος, είναι να αποφασίσουμε και εμείς στις τοπικές κοινωνίες και ποιες είναι οι προτεραιότητες και ποιο είναι το σχέδιό μας. Το «πού είναι το κράτος;» και το «τι κάνει το κράτος;» τελείωσε. Το τελείωσαν τα μνημόνια που έχουν προβλέψεις για πολύ μικρότερο κράτος, το τελείωσαν οι αλλαγές διεθνώς. Καλώς ή κακώς, τώρα πρέπει να βγούμε μπροστά και να πούμε εμείς τι μπορούμε να κάνουμε…