Σε μία θάλασσα θανάτου έχει μετατραπεί η Μεσόγειος λόγω του μεγάλου αριθμού των απωλειών ζωής από ανθρώπους που προσπαθούν να τη διασχίσουν αναζητώντας μια καλύτερη μοίρα. Πολλοί εξ αυτών είναι πρόσφυγες που αδυνατούν να επιστρέψουν στην εμπόλεμη πατρίδα τους.
Και η θαλάσσια αυτή διέλευση με τους επιμέρους κλάδους της απασχολεί πλέον και τις τοπικές κοινωνίες όπως αυτών της Ηπείρου που βλέπουν για παράδειγμα Σύρους πρόσφυγες που έχουν φτάσει στην Ελλάδα να επιλέγουν τη διέξοδο προς την Αλβανία για να βρεθούν στην άλλη Ευρώπη ή τα πάσης φύσεως σκάφη στα νερά του Ιονίου που μεταφέρουν κόσμο προς την Ιταλία- συχνά με τραγικά δυστυχήματα όπως το σκάφος που βούλιαξε πριν από ένα περίπου χρόνο στην Πάλαιρο με 12 νεκρούς.
Τα στοιχεία που παρουσίασε χτες η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες είναι δραματικά και έχουν ήδη μεγάλο αντίκτυπο διεθνώς.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις λιμενικών αρχών, τις πληροφορίες από επιχειρήσεις αποτροπής και άλλες διαδικασίες επιτήρησης, τουλάχιστον 348.000 άνθρωποι πραγματοποίησαν επικίνδυνα ταξίδια από τις αρχές Ιανουαρίου σε ολόκληρο τον κόσμο. Ιστορικά, όπως σημειώνεται, η βασική αιτία των θαλάσσιων διελεύσεων ήταν η μετανάστευση. Όμως το 2014 παρουσιάζει αύξηση ο αριθμός των αιτούντων άσυλο που συμμετέχουν σε αυτά τα ταξίδια.
Ο μεγαλύτερος αριθμός αφίξεων δια θαλάσσης σημειώνεται στην Ευρώπη, καθώς συγκρούσεις εκτυλίσσονται στα νότια (Λιβύη), τα ανατολικά (Ουκρανία) και τα νοτιοανατολικά (Συρία / Ιράκ) της Γηραιάς Ηπείρου. 
Περισσότεροι από 207.000 άνθρωποι, όχι όλοι έχοντες ανάγκη τη διεθνή προστασία, έχουν διασχίσει τη Μεσόγειο από τις αρχές Ιανουαρίου. Ο αριθμός αυτός είναι σχεδόν τριπλάσιος των περίπου 70.000 ανθρώπων (ο μεγαλύτερος μέχρι τότε αριθμός που είχε καταγραφεί), οι οποίοι διέσχισαν τη Μεσόγειο το 2011, όταν ο εμφύλιος πόλεμος στη Λιβύη βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη. Για πρώτη φορά, το 2014, σημαντικό τμήμα (σχεδόν 50% του συνόλου) της τραγικής εξόδου ήταν άνθρωποι από τις λεγόμενες «χώρες προέλευσης προσφύγων» (κυρίως από τη Συρία και την Ερυθραία), όπως αναφέρεται.
Κατά τη διάρκεια αυτών των ταξιδιών, πολλοί πεθαίνουν ή πέφτουν θύμα του διεθνούς οργανωμένου εγκλήματος. Η Υ.Α. αναφέρει στην ανακοίνωσή της ότι έχει πληροφορίες για 4.272 καταγεγραμμένους θανάτους παγκοσμίως από την αρχή της χρονιάς. Τουλάχιστον  3.419 από αυτούς σημειώθηκαν στη Μεσόγειο – καθιστώντας τη την πλέον θανατηφόρα θαλάσσια δίοδο. 
Τονίζεται δε ότι τα δίκτυα της διακίνησης ανθρώπων αναπτύσσονται ραγδαία, λειτουργώντας με ατιμωρησία σε περιοχές αστάθειας ή σύγκρουσης, μεγιστοποιώντας τα κέρδη τους που βασίζονται στην ανθρώπινη απελπισία.
Ο Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, Αντόνιο Γκουτέρες, τόνισε ότι ορισμένες κυβερνήσεις βλέπουν ολοένα και περισσότερο  την προσπάθεια  να κρατήσουν τους ξένους έξω από τα σύνορά τους, ως μεγαλύτερη προτεραιότητα από την υποχρέωση τήρησης του θεσμού του ασύλου. 
«Αυτό είναι σφάλμα. Είναι ακριβώς η λανθασμένη αντίδραση σε μια εποχή όπου πρωτοφανής αριθμός ανθρώπων επιχειρεί να ξεφύγει από πολέμους», δήλωσε ο κ. Γκουτέρες. «Η ασφάλεια και η διαχείριση της μετανάστευσης απασχολούν όλα τα κράτη, αλλά οι πολιτικές πρέπει να χαράσσονται με τέτοιο τρόπο ώστε οι ανθρώπινες ζωές να μην καταλήξουν να γίνουν παράπλευρες απώλειες».
Για όποιον αναζητά κι άλλες πληροφορίες, υπάρχει διαθέσιμο υλικό στη διεύθυνση http://www.unhcr .org/seadialogue/. Η ελληνική σελίδα που αντλήσαμε υλικό είναι www.unhcr.gr.
Αυτό που πρέπει να επισημάνουμε όμως είναι ότι στη Μεσόγειο, στη Νότια Ευρώπη, στον τόπο μας διεξάγεται ένας άτυπος πόλεμος.
 Ο αγώνας των ανθρώπων για μια καλύτερη κα ασφαλέστερη ζωή μας αφορά πλέον προσωπικά, συμβαίνει εδώ που ζούμε.