Κανείς  δεν μπορεί να ξέρει σε αυτή τη φάση αν και πώς θα προχωρήσει η επέκταση της Ιόνιας Οδού ως την Κακαβιά. Υπάρχει η βούληση του Περιφερειάρχη, υπάρχει μία θετική διάθεση του υπουργείου στον σχεδιασμό που ανακοινώθηκε την Παρασκευή… μέχρις εκεί. 

Σε μία τέτοια κατάσταση, η πολιτική αντίδραση, είτε θετική είναι είτε αρνητική, είναι πρόωρη. Και μπορεί να αναφάνηκαν στο περιφερειακό συμβούλιο οι πρώτες αντιδράσεις είναι όμως στο επίπεδο της πολιτικής αντιπαράθεσης. Το θέμα της Ιόνιας είναι πρωτίστως επιχειρησιακό, έχει να κάνει με το χρηματοδοτικό μοντέλο και τα χρονοδιαγράμματα, θέματα από μόνα τους κορυφαία όπως γνωρίζουμε, για την τύχη μεγάλων έργων.

Αν υπάρχει ένα πολιτικό θέμα είναι η υποχρέωση που έχει η Πολιτεία, και εν προκειμένω το υπουργείο, να ανακοινώσει την πολιτική του για τα μεγάλα έργα, αναλυτικά και ανά περιφέρεια, ώστε να γνωρίζουμε και τι επιλογές έχει κάνει. Σε αυτό το κομμάτι, το υπουργείο δεν έχει κάνει βήματα και θα περιμένουμε επίσημες δηλώσεις από την ηγεσία του. 

Από εκεί και πέρα, αν όλα προχωρήσουν, τότε το έργο της επέκτασης θα αποκτήσει νέα χαρακτηριστικά και θα μιλάμε με νέα δεδομένα όταν το δούμε και πάνω στο τραπέζι. Εκεί, με το βάρος της υλικότητας πια των πραγματικών δεδομένων θα φανεί και αν και πώς μπορεί να υλοποιηθεί. 

Το ζήτημα συνεπώς δεν είναι να αναλωθούμε για πολύ στις πολιτικές προθέσεις και τις ευθύνες για το πώς πήγαν τα πράγματα, αλλά να βάλουμε στο τραπέζι αυτό καθ’αυτό το έργο. Εκεί θα κριθούν όλα. 

Σημασία έχει τι σου κοστίζει

Οσο κι αν την σπρώχνουμε την πραγματικότητα στα ιδεολογικά κατάλοιπα από τα δεδομένα των παλιών χρόνων, δεν χωράει. Οι καιροί είναι πολύ διαφορετικοί. Και είμαστε κι εμείς πολύ διαφορετικοί. 

Δεν λέω για αξίες διαχρονικές ή για χαρακτηριστικά των κοινωνιών μας που αντέχουν μέσα στο χρόνο, είτε για καλό είτε για κακό. Και η βία προς τον αδύνατο και ο κυνισμός της εξουσίας και η ισχύς του πολέμου είναι εδώ όπως ήταν παλιά. Και πάντα έχει σημασία ποιος και τι χρησιμοποιεί για να δώσει λύσεις.

Λέω όμως ότι οι πολιτικές ιδεολογίες ή τέλος πάντων αυτό που ο καθένας έλεγε ιδεολογία το ’70 ή το ’80, δεν αρκούν για να εξηγήσουν τι γίνεται σήμερα. Ούτε τα εύκολα σχήματα περί πατριωτών και προδοτών που όλοι τα έχουν εύκολα στο στόμα, συνήθως όμως μόνο όταν δεν τους κοστίζει η επιλογή τους και προσωπικά.

Σήμερα αναδιατυπώνονται τα πάντα και σημασία έχει πώς εμπλέκεται ο καθένας και η καθεμιά. Σήμερα έχει μεγαλύτερη σημασία όχι το λες και τι διαλαλείς αλλά τι πράττεις, τι επιλέγεις να κάνεις και τι σε αφορά προσωπικά. Και κυρίως τι έχεις να χάσεις αν εμπλακείς. Εκεί κυρίως κρίνεται ο άνθρωπος που θέλει να είναι μέρος του δημόσιου βίου.

Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ

fkaramitsos@yahoo.gr