Αντιμέτωποι με την πιο σκληρή κρίση ακόμη και από τις αρχές της δεκαετίας του 2010, βρίσκονται όσοι επαγγελματίες έχουν απομείνει να ασχολούνται ενεργά στην Ήπειρο και στη χώρα με τις ιχθυοτροφικές μονάδες παραγωγής πέστροφας.

Η πανδημία επέδρασε καθοριστικά στον τομέα της ζήτησης, τόσο από τις ιχθυόσκαλες όσο και από τους μεμονωμένους πολίτες, ενώ και οι όποιες εξαγωγές γινόταν, έχουν σχεδόν σταματήσει. Εκτός από την πτώση της κατανάλωσης όμως, οι επιχειρήσεις αντιμετώπισαν και άλλο ένα μεγάλο ζήτημα που ήταν ότι ξαφνικά έμειναν χωρίς αντικείμενο, αφού οι ποσότητες των ψαριών που είχαν στις μονάδες δεν απορροφήθηκαν, με αποτέλεσμα να πάνε χαμένες.

Στην Ήπειρο, μέχρι πρότινος ήταν εγγεγραμμένες και λειτουργούσαν συνολικά 52 ιχθυοτροφικές επιχειρήσεις, στην πλειονότητά τους, οικογενειακές, όπως ανέφερε ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Ιχθυοτρόφων Ιωάννης Βαγγέλης.

Σήμερα όμως, είναι λιγότερες από 40 με την τάση να κινείται προς ακόμη μεγαλύτερη μείωση τα επόμενα χρόνια.

Ο κ. Βαγγέλης μιλώντας στην κάμερα του ITV, στάθηκε στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις ιχθυοτροφείων στην χώρα και την Ήπειρο ειδικότερα, η πορεία των οποίων εκτός των άλλων, όπως είναι και η αύξηση του κόστους παραγωγής, εξαρτάται και από τις καιρικές συνθήκες. «Μόλις τον Δεκέμβριο, είχαμε μία μεγάλη πλημμύρα που προκάλεσε τεράστια προβλήματα στις μονάδες της περιοχής και κάποιες κινδύνευσαν να καταστραφούν. Ευτυχώς, είχαμε και έχουμε βοήθεια από την Περιφέρεια Ηπείρου και αποφύγαμε τα χειρότερα», ανέφερε ο κ. Βαγγέλης.

Ανεβαίνει το κόστος,

μειώνεται η τιμή

Στα δύο χρόνια της πανδημίας, η κατανάλωση έχει μειωθεί σημαντικά, αφού σταμάτησαν οι εξαγωγές και οι ποσότητες που κατέληγαν στις ιχθυόσκαλες ή στους εμπόρους μειώθηκαν επίσης, λόγω της αντίστοιχης μείωσης της ζήτησης.

«Τα τελευταία χρόνια έκλεισαν πάνω από δέκα οικογενειακές επιχειρήσεις και ετοιμάζονται να κλείσουν κι άλλες. Το κόστος εκτροφής αυξάνεται διαρκώς με τις ιχθυοτροφές να έχουν αυξηθεί 200% σε λίγα χρόνια, ενώ η τιμή πώλησης παραμένει στα ίδια επίπεδα. Δεν υπάρχει ούτε ενδιαφέρον, ούτε και προοπτική στο επάγγελμα, για να μπει κάποιος νέος και να συνεχίσει τις επιχειρήσεις, γι’ αυτό και οι περισσότερες λειτουργούν στις ίδιες εγκαταστάσεις εδώ και 40 ή και περισσότερα χρόνια. Είναι ένα τεράστιο ρίσκο να ασχοληθεί κάποιος νέος με μία τέτοια επιχείρηση και να επενδύσει σε αυτήν, γιατί δεν υπάρχει η παραμικρή διασφάλιση του εισοδήματος», ανέφερε ο κ. Βαγγέλης.

Ερωτηθείς για το αν υπάρχουν κάποια μέτρα στήριξης του κλάδου που θα μπορούσε να έχει λάβει ή μπορεί να το κάνει άμεσα η Πολιτεία, ο κ. Βαγγέλης δεν εμφανίστηκε καθόλου αισιόδοξος.

«Σήμερα, όλοι ζητούν από την Πολιτεία συμπαράσταση και βοήθεια, όμως δεν ξέρω από πού μπορεί να βρεθούν όλα αυτά α χρήματα. Θα θέλαμε κι εμείς να δοθεί κάποια επιδότηση για την αγορά των τροφών, όπως και να λυθεί το διαχρονικό πρόβλημα με την ένταξή μας στον ΕΛΓΑ. Δύο φορές στο παρελθόν φτάσαμε ία ανάσα από το να ασφαλιστούν οι επιχειρήσεις μας στον ΕΛΓΑ, στο τέλος όμως δεν έγινε, γιατί μας έλεγαν, ότι είμαστε επιχειρήσεις υψηλού κινδύνου, λόγω των καιρικών φαινομένων και έτσι το σχέδιο δεν υλοποιήθηκε ποτέ», κατέληξε.

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ