Μονόδρομο αποτελεί για το σύνολο των φορέων της πρωτοβάθμιας και όχι μόνο, αυτοδιοίκησης στην Ήπειρο, η άμεση συζήτηση και λήψη αποφάσεων σχετικών, με την ανάγκη να θεσμοθετηθεί ένας περιφερειακός χωροταξικός σχεδιασμός για την εγκατάσταση και λειτουργία μονάδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με καύση βιορευστών. 

Η υπόθεση που άνοιξε μόλις πριν από δύο χρόνια με εμφατικό τρόπο στα Ιωάννινα, με τις προτάσεις για εγκατάσταση κάποιων μονάδων εντός της ΒΙΠΕ, οι οποίες όμως δεν προχώρησαν, φαίνεται, ότι έχει αποκτήσει πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις από αυτές που ίσως φαντάζονταν και εκείνοι οι φορείς, που γνωμοδοτούσαν θετικά τα προηγούμενα χρόνια σε αρμόδιες Επιτροπές ή δημοτικά συμβούλια. Είναι νωπές άλλωστε οι μνήμες από την πρόσφατη έντονη αντιπαράθεση που προκλήθηκε στο επίπεδο της Επιτροπής Περιβάλλοντος της περιφέρειας Ηπείρου για μία τέτοια μονάδα στο δήμο Πωγωνίου, όπως επίσης και οι έντονες αντιδράσεις στο δήμο Σουλίου, όπου οι αδειοδοτήσεις έχουν δοθεί και οι επενδυτές υλοποιούν ήδη το κατασκευαστικό σκέλος των μονάδων.

Ο Δήμος Δωδώνης

Αντίστοιχα, αντιμέτωποι με προτάσεις για την αδειοδότηση και λειτουργία δύο μονάδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με χρήση βιορευστών, βρίσκονται τους τελευταίους μήνες οι δήμοι Ζίτσας και Δωδώνης αντίστοιχα στις ΤΚ Λύγγου και Καστάνιανης. 

Ο δήμος Δωδώνης παρέδωσε αναλυτικό υπόμνημα στην εξέταση των δύο φακέλων από το Περιφερειακό Συμβούλιο Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης (ΠΕΣΠΑ) της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Ηπείρου – Δυτικής Μακεδονίας, στη συνεδρίαση της περασμένης Παρασκευής, η οποία τελικά αναβλήθηκε

Πέρα από τις επιμέρους παρατηρήσεις για τις συγκεκριμένες μονάδες και τη χωροθέτησή τους στα όρια των δύο Τοπικών Κοινοτήτων, όπως ανέφερε ο δήμαρχος Δωδώνης Χρ. Ντακαλέτσης, οι υποψήφιοι επενδυτές κατέθεσαν στο ίδιο όργανο της Αποκεντρωμένης τον σχεδιασμό τους για ανάπτυξη οκτώ συνολικά ίδιων μονάδων, στην ίδια περιοχή. «Αυτό πρακτικά σημαίνει, πως θα προκληθεί μία υπέρμετρη περιβαλλοντική επιβάρυνση για τους κατοίκους των περιοχών, η οποία δεν εξετάζεται σε κανένα σημείο των φακέλων», ανέφερε ο κ Ντακαλέτσης.

Σε ένα δεύτερο επίπεδο, μαζί με την περιβαλλοντική υποβάθμιση και την υποβάθμιση των πολιτιστικών μνημείων της περιοχής (αρχαιολογικός χώρος Δωδώνης, Ναός Ταξιαρχών κ.α), δημιουργούνται τετελεσμένα σε ό,τι αφορά στον αναπτυξιακό σχεδιασμό του δήμου Δωδώνης, δεδομένου ότι η δημοτική αρχή έχει ήδη υποβάλλει αίτηση χρηματοδότησης του Τοπικού Πολεοδομικού Σχεδίου Δωδώνης.

Κατάτμηση έργων

Για τις δύο υπό εξέταση ΜΠΕ ο δήμος Δωδώνης αναφέρει στο υπόμνημά του, αντίθετος, γιατί πρόκειται για καταφανή περίπτωση κατάτμησης. 

«Πρόκειται για δύο ίδια, άλλως όμοια, έργα με ταυτόσημα χαρακτηριστικά. Τόσο ως προς τη δυναμικότητα (400KWe) όσο και από άποψη χωροθέτησης, αφού τοποθετούνται σε όμορα – ακριβώς γειτονικά αγροτεμάχια με τη μεταξύ τους απόσταση να είναι μερικά μέτρα. Αποτέλεσμα της ανωτέρω ανεπίτρεπτης κατάτμησης, είναι να αποτρέπεται η συνθετική εξέταση και συνολική εκτίμηση των σωρευτικών συνεπειών και επιπτώσεων του όλου ενιαίου έργου και των δύο μονάδων στο περιβάλλον».

Πρώτες ύλες από 

Ουγγαρία και Ισπανία…

Στο ίδιο υπόμνημα αναφέρεται, ότι από τη μελέτη προκύπτει, ότι 

η προμήθεια των πρώτων υλών θα γίνεται από εταιρείες της Μακεδονίας και της Θεσσαλίας, καθώς και από αντίστοιχες επιχειρήσεις σε χώρες όπως η Βουλγαρία, η Ουκρανία, η Ουγγαρία και η Ισπανία. «Επιπλέον, η μελέτη δεν αναφέρει εταιρείες προμήθειας πρώτων υλών που εδρεύουν στην ευρύτερη περιοχή χωροθέτησης των μονάδων», πρόσθεσε ο κ. Ντακαλέτσης, ενώ για τον όρο της απόστασης των 30 χιλιομέτρων από τη μονάδα, αυτός ισχύει όπου η μονάδα πρόκειται να εγκατασταθεί σε χαρακτηρισμένη περιοχή ως «ζώνη υψηλής παραγωγικότητας».

Τονίζεται τέλος, στο υπόμνημα του δήμου Δωδώνης, η σημασία που θα έχει η απόφαση της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, για τις επίμαχες μονάδες, δεδομένου ότι για την υλοποίηση του έργου, απόρροια της δυναμικότητάς του (μικρότερη από 1MW), δεν απαιτείται άδεια παραγωγής από τη ΡΑΕ, αλλά ούτε και άδεια εγκατάστασης, ούτε και άδεια λειτουργίας. 

«Η μοναδική απαιτούμενη αδειοδότηση επομένως, είναι αυτή της έγκρισης των περιβαλλοντικών όρων και ο φορέας του έργου επιδιώκει να λάβει τη μία και μοναδική άδεια, με χρονική ισχύ 15 ετών, χωρίς να υπάρξει άλλη δυνατότητα ουσιαστικού ελέγχου μελλοντικά», σημειώνεται.

«Προφανώς, αποτελεί αδήριτη ανάγκη να συζητηθεί ευρύτερα το θέμα στην ΠΕΔ, όπως έγινε με το χωροταξικό για τα αιολικά πάρκα και τις ανεμογεννήτριες γιατί πρέπει να τεθεί ένα πλαίσιο κανόνων και κυρίως ένα χωροταξικό σχέδιο και για αυτές τις μονάδες», ανέφερε ο κ. Ντακαλέτσης.

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ